Άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του Χένρυ Κίσινγκερ που έφυγε χθες από την ζωή σε ηλικία 100 ετών αλλά και πλήρους δραστηριότητας για 60 χρόνια στην διεθνή διπλωματία αποκάλυψε σε συνέντευξη της στον Alpha Radio η πρέσβης επί τιμή Φωτεινή Τομαή. Ο λόγος φυσικά για τον Χένρυ Κίσινγκερ που στην χώρα μας έγινε γνωστός για τον ρόλο του στην χούντα των Συνταγματαρχών και έπειτα για την τραγωδια της Κύπρου.
Συμβούλευε την Αμερική να μείνει μακριά από την Ουκρανία γιατί τότε η δικαιολογημένη ανασφάλεια της Μόσχας θα προκαλέσει πόλεμο, όπως και έγινε!
«Η υπόθεση της Κύπρου ήτανε το τίποτα για αυτόν, ήταν ένα παιχνιδάκι στα χέρια του Κίσινγκερ, αν λαμβάναμε υπόψη την προϋπηρεσία που είχε ως σύμβουλος προέδρων και στη συνέχεια ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός των Εξωτερικών, σε θέματα όπως η οργάνωση δύο πολύ κρίσιμων επισκέψεων την χρόνια του 72, του Νίξον του τότε προέδρου της Αμερικής που ήθελε πολύ να επανεκλεγεί, στη Μόσχα και στο Πεκίνο. Για λόγους ευνόητους θα μείνουμε στη Μόσχα λόγω και του πολέμου στην Ουκρανία για την οποίαν ο Κίσινγκερ όχι από λύπηση στους Ουκρανούς αλλά ως μάγος της διπλωματίας συμβούλευε τους Αμερικανούς, να μείνουν από το μαλακό υπογάστριο της Μόσχας, πως η Αμερική και το ΝΑΤΟ δεν πρέπει ποτέ να πλησιάσουν την Ουκρανία γιατί τότε η ανησυχία και η δικαιολογημένη ανασφάλεια της Μόσχας θα προκαλέσει πόλεμο, όπως και έγινε! Δεν ξέρω αν είναι προφητεία, αλλά έχει ένα περιεχόμενο απίστευτης και καίριας και ακριβούς γνώσεως των πραγμάτων. Ήτανε παίκτης, ήταν tactician, χωρίς αυτόν πολλά δεν θα είχαν επιτύχει οι Αμερικανοί πρόεδροι».
Οι απομαγνητοφωνήσεις και ο Ντομπρίνιν
«Είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά που αποκαλύφθηκαν και τότε θα δείτε ένα άλλο παράδειγμα της αμερικανικής δημοκρατίας την οποίαν πολλές φορές πάνω στα νεύρα μας καταδικάζουμε, πως υπερίσχυσε ο αμερικάνικος νόμος των αιτιάσεων με σοβαρά επιχειρήματα του Κίσινγκερ να μην απομαγνητοφωνηθούν οι συνδιαλέξεις του με τον Ντομπρίνιν, τον επί 25 έτη από το 1968 λίγο πριν την πυραυλική κρίση της Κούβας, σοβιετικό πρεσβευτή στην Ουάσινγκτον. 25 χρόνια μπορείτε να φανταστείτε ότι έμεινε στην Ουάσιγκτον ο Ντομπρίνιν, ο οποίος ήταν ένας καλοσυνάτος Ρώσος. Οι συνδιαλέξεις αφορούσαν το «θερμό σύρμα» που συνέδεε τη Μόσχα με το Λευκό Οίκο, ήταν ο Κίσινγκερ με το Ντομπρίνιν, που σήμαινε ότι ακόμα και αν ήτανε μέσα στο μπάνιο και λουζόντουσαν έπρεπε να έχουν ανοιχτή γραμμή για να μιλάνε και αντίστοιχα να μιλάει ο ένας με τον πρόεδρο του και ο άλλος με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΣ. Αυτές λοιπόν τις απίστευτα αποκαλυπτικές συνδιαλέξεις πάτησε πόδι ο Κίσινγκερ πριν μία δεκαετία να μην απομαγνητοφωνηθούν και δοθούν στη δημοσιότητα, αλλά ίσχυσε ο αμερικανικός νόμος και δεν τη γλίτωσε».
Τα ταξίδια σε Πεκίνο και Μόσχα και το «αόρατο καπέλο»
«Ήταν πάρα πολλά αυτά που ήθελε να αποφύγει, πρωτίστως η άργκο που χρησιμοποιούσε ο Νίξον για αυτούς τους ηγέτες, για παράδειγμα τον πρέσβη τον ανεβοκατέβαζε son of a bitch, έβριζε τους Σοβιετικούς, έβριζε τους Κινέζους όταν τους είχε ανάγκη γιατί προετοίμαζε δύο κρίσιμα ταξίδια όταν βομβάρδιζε ανηλεώς το Βιετνάμ. Γιατί το έκανε αυτό; Για να ανοίξει γέφυρες συνεργασίας και πίστευε ότι τελευταία στιγμή και η Μόσχα και το Πεκίνο θα ανέβαλαν τις ιστορικές αυτές επισκέψεις για λόγους ανθρωπιστικούς, δικαιωμάτων, υπέρ της ειρήνης κτλ. Αυτό το είχε ανάγκη ο Νίξον γιατί είχε πάρα πολύ μεγάλο ανταγωνισμό από τον συνυποψήφιο του των δημοκρατικών και ήθελε να δείξει με τα ανοίγματα που έκανε ότι η Αμερική ήτανε μία δύναμη που υπολόγιζαν οι άλλες δύο υπερδυνάμεις. Έστειλε ένα μήνα πριν την κάθε μία από τις συναντήσεις, σε μυστική αποστολή τον Κίσινγκερ να προετοιμάσει το έδαφος. Ήταν τέτοια η αγωνία του Νίξον που και τον πήγε και τον παρέλαβε όταν έφυγε το Αμερικανικό αεροσκάφος για να τον οδηγήσει στη Μόσχα, είχε πολύ μεγάλη αγωνία, και του έλεγε θα τα πας καλά και κοίτα με το που φτάνεις εκεί μην ξεχνάς ότι πρέπει πάντα να φοράς το καπέλο και όχι τα γυαλιά, μη διαρρεύσει κάποια φωτογραφία σου. Και τότε του είπε ο Γκρομίκο -και αυτός ο ιστορικός υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης- του είπε τον μύθο με το αόρατο καπέλο, που όποιος το φοράει γίνεται αόρατος κύριε σύμβουλε και μήπως δεν θέλετε ούτε εμείς να σας βλέπουμε αλλά μόνο να σας ακούμε; Η άλλη συμβουλή που του έδωσε ο Νίξον ήταν πρόσεχε μην πίνεις βότκα, έτσι οι σοβιετικοί μεθάνε τους ξένους και τους παίρνουνε μυστικά και από κει και πέρα ξεκίνησε η επικοινωνία μεταξύ Μπρέζνιεφ και Νίξον την οποία μετέφερε και από την μία και από την άλλη πλευρά ο Κίσινγκερ προκειμένου να προετοιμάσει το ταξίδι».
Ο Γκρομίκο, η Τζαμάικα και το… ενδιαφέρον του για τους Εβραίους
«Το θέμα ήταν ότι επειδή το πυρηνικό οπλοστάσιο των σοβιετικών έφτανε να ανταγωνίζεται αυτό των αμερικανών, η επίσκεψη εκείνη είχε σκοπό να περιορίσει το πυρηνικό οπλοστάσιο των δύο μεγάλων δυνάμεων και να προετοιμάσει την υπογραφή οικονομικών συμφωνιών. Τέλος ο Νίξον του είπε, Χένρυ πες τους ότι εγώ δεν είμαι ούτε ο Τζόνσον ούτε ο Κένεντι με τους οποίους κάποτε συνεργάστηκε, αυτοί έγιναν πολιτικοί για να βγουν πρόεδροι ενώ εγώ πες τους με άκουσες να λέω, στο διάβολο η πολιτική, θα προχωρήσω σε αυτό που πρέπει να κάνω σωστό για τη χώρα μου αγνοώντας το πολιτικό ρίσκο. Επειδή λοιπόν δεν έβγαζε το καπέλο και προσπαθώντας να αποφύγει τον Γκρομίκο που ήθελε να τον κοροϊδέψετε για το καπέλο και λέει το Σας ευχαριστώ, τα οργανώσατε όλα πολύ καλά κύριε Υπουργέ, γιατί ξέρετε ποιος θα γινόταν έξαλλος μαζί μου; Ο πρωθυπουργός της Τζαμάικα! Γιατί τον ρωτάει ο Ντομπρίνιν, γιατί επιμένει να επισκεφθώ μυστικά την Τζαμάικα απαντά ο Κισινγκερ και συνεχίστηκε ένας τέτοιος διάλογος. Ένας άλλος διάλογος που δεν θα ήθελε να ακουστεί και να διαβαστεί είναι ότι του λέει ο Νίξον, δεν μου λες Χένρι μαθαίνω ότι ο Μπρέζνιεφ αυτή την εποχή ξεκινά νέες διώξεις σε βάρος του εβραϊκού στοιχείου στη Ρωσία, μήπως έχουμε πρόβλημα με τους Εβραίους της Αμερικής; Τη δεκαετία του 70 δεν ήταν όπως μετά τον πόλεμο είχανε μεγάλη επιρροή και είχαν κατακτήσει πάρα πολλά ως εβραϊκό λόμπι και με απίστευτο κυνισμό του γυρνάει ο Κίσινγκερ παρότι ήταν Εβραίος, «μα τώρα μη τρώμε την ώρα μας κ. πρόεδρε!», εννοώντας τι μας νοιάζει εμάς τι παθαίνουν οι Εβραίοι της ΕΣΣΔ! Μετά από αυτά που έκανε και εκεί και στην Κίνα με τον Τσου Εν Λάι, το Κυπριακό για αυτόν ήταν παιχνιδάκι, ήταν σα του έλεγες παίξε με τα λέγκο. Υπήρξε μεγάλη μορφή. Ήταν κυνικός, αλαζόνας και απάνθρωπος!».
