Η χώρα έχει έλλειψη από ηγέτες και η παρακμάζουσα πολιτική ζωή προσομοιάζει με το 1965 και την αποστασία, με κεντρικά πρόσωπα να είναι ο πατήρ και ο υιός είπε με την γνωστή αιχμηρή του έκφραση ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Δημοσθένης Δημοσθενόπουλος. Μίλησε για το έλλειμα δημοκρατίας ιδιαίτερα στα ΜΜΕ, και βαθμολόγησε τις επιδόσεις των ηγετών της αντιπολίτευσης.
«Δυστυχώς ζούμε σε μία τελείως παρακμάζουσα πολιτική ζωή, την παρομοιάζω αντίστοιχα με το 1965, με την αποστασία. Τότε αποξηλώθηκε η κυβέρνηση για την αποστασία, τώρα αντίθετα αποξηλώνεται η αντιπολίτευση για να ενισχυθεί η κυβέρνηση. Τραγικά πρόσωπα τα ίδια, πατήρ και υιός Μητσοτάκης, και τότε και τραγικό αποτέλεσμα με την επέμβαση της χούντας γιατί αν δεν γινόταν η αποστασία δεν θα υπήρχε η χούντα. Όλα αυτά τα είχε εξυφάνει ο Κίσινγκερ μόνο και μόνο για να έχει την πλάτη του ήσυχη όταν άνοιξε το μεσανατολικό και τον πόλεμο των 6 ημερών με το Νταγιάν. Βρισκόμαστε και σήμερα στο μέσον δύο πολέμων με αβέβαιο το μέλλον, με εκατέρωθεν απειλές και εξοπλισμούς, με απειλή για πυρηνικό πόλεμο που σημαίνει εξαφάνιση κάθε ίχνους ζωής πλέον, εάν ο παραλογισμός πρυτανεύσει».
«Σε αυτή την κατάσταση λοιπόν η χώρα μας βρίσκεται σε ένα στάδιο πλήρους παρακμής και αποσύνθεσης διότι αυτά που είπε το κοινοβούλιο στο ψήφισμα του για το κράτος δικαίου, η κυβέρνηση λέει ότι υποκινείται από τα κόμματα. Είναι όμως ή δεν είναι αληθές; Τι γίνεται με τις υποκλοπές, τι γίνεται με το σιδηρόδρομο, που βαδίζει η δικαιοσύνη; Έχει ο κόσμος πλέον εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη; Έχουμε καλούς δικαστές, δεν έχουμε καλή δικαιοσύνη. Το λέω εγώ που υπηρέτησα τη δικαιοσύνη και όταν μας έλεγαν ότι υπάρχουν ενδεχομένως δικαστές οι οποίοι μιλούνται, όχι εξαργυρώνονται, αλλά απλώς μιλούνται ήμασταν έτοιμοι να το ??? και σήμερα δεν ήμαστε βέβαιοι αν ο δικαστής θα βγάλει απόφαση σκοπιμότητος ή απόφαση συγκλίσεως».
«Δυστυχώς δεν υπάρχει ηγεσία, δεν έχουμε ηγέτες ή και αν έχουμε στην κοινωνία τέτοια πρόσωπα δεν θα τα αφήσουνε να επιβιώσουνε. Δυστυχώς ο Βενιζέλος βιάστηκε να πει το παρόν, στην πολιτική δε χρειάζεται να έχεις πανεπιστημιακή μόρφωση, χρειάζεται να έχεις κοινωνική και πολιτική εμπειρία. Δεν υπάρχει ιδεολογία, όταν βλέπεις ας πούμε άνθρωποι οι οποίοι μέχρι χθες ήταν στην αντιπολίτευση και εκφραζόντουσαν με το χειρότερο τρόπο για την κυβέρνηση, σήμερα είναι σε κυβερνητικούς θώκους. Η μισή κυβέρνηση είναι ΠΑΣΟΚ, όταν δεν υπάρχει ιδεολογία στην κυβέρνηση, είναι μόνον το πώς θα καθίσουμε σε μία καρέκλα και λοιπά, καταλαβαίνετε είμαστε έτοιμοι να ενδώσουμε σε κάθε είδους πρόκληση».
«Για τους επικεφαλής της αντιπολιτευσης τι να βαθμολογήσω; Είναι εκτός βαθμολογίας! Ο Κασσεάλης θέλει πολιτική παιδεία, έχει ένα χάρισμα επικοινωνίας αλλά δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί στο πολιτικό γίγνεσθαι. Εκτός αν επιφυλάσσεται να το εκδηλώσει εν καιρώ, δηλαδή κάνοντας την δική του οργάνωση να δώσει και το πολιτικό του στίγμα, διότι μέχρι στιγμής στίγμα πολιτικό εγώ δεν είδα. Δηλαδή είναι αριστερός; Πόσο αριστερός είναι; Είναι κεντρώος; Πως εκφράζεται, δεν έχει δώσει ένα στίγμα, επικοινωνιακά είναι πρώτος.
«Ο Ανδρουλάκης είναι νάνος προσποιούμενος να φανεί γίγας! Όταν κανένας δεν καταλαβαίνει τις δυνάμεις του, διότι πριν βάλει υποψηφιότητα με ερώτησε και του είπα κάθισε να πάρεις το βάπτισμα της ελληνικής βουλής, με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε και του είπα «δεν είσαι για τώρα, κάτσε να είσαι χρυσή εφεδρεία», δεν με άκουσε. Σε λίγο αρχίζει πλέον να αμφισβητείται η ηγεσία του και βλέπετε ότι η τελευταία απόφαση που πήρε εντελώς επιπόλαια και λίγο πονηρά, είδε ότι υπάρχει ένα ρεύμα εναντίον των γάμων των ομοφυλοφίλων και λέει να ποντάρω εκεί μπας και πάρω αυτούς τους ψήφους αλλά χάνει τους δικούς του. Διότι με την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, βλέπετε ότι ένα 40% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ των πανεπιστημίων. Οπότε ότι κερδίζει από τη μία πλευρά το χάνει από την άλλη. Εκτός του ότι δημιουργεί αναταραχή στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας. Έχει έλλειψη πολιτικής οξυδέρκειας, ο πολιτικός σήμερα πρέπει να βλέπει μπροστά, ο Ανδρουλάκης είναι στην εποχή του ’60».
«Ο Βελόπουλος είναι ένας πολιτικός τυχοδιώκτης και λαοπλάνος. Δεν υπάρχει ένα πρόσωπο να ξεχωρίσει, δεν λέω μορφές σαν τον Παπανδρέου ή σαν τον Καραμανλή τον γέρο που παρόλο τις ανορθόδοξες αποφάσεις τις οποίες πήρε, δεν παύει να ήταν ένας σοβαρός ηγέτης, ο οποίος έκανε και πολλά καλά, στην δεύτερη θητεία του διότι στην πρώτη του θητεία ήταν ότι χειρότερο. Είχε τις παρακρατικές οργανώσεις, είχε τις εξορίες, είχε πολλά και κυρίως την καλπονοθεία. Έκανε τρεις εκλογές και οι τρεις με καλπονοθεία, η τελευταία βέβαια με «βία και νοθεία» που ψήφιζαν τα δέντρα κτλ. Ωστόσο κρίθηκε από την ιστορία ως ηγέτης. Ο Παπανδρέου ήταν από τους λίγους ρηξικέλευθους πολιτικούς που μπορούσε να προβλέψει 10-15 χρόνια πιο μπροστά, κανένας ηγέτης δεν είχε αυτή την ικανότητα που είχε ο Παπανδρέου».
«Στην τοπική αυτοδιοίκηση από τους υποψήφιους ο νυν δήμαρχος ήταν ο καλύτερος, μπορεί να υπήρχαν άλλοι καλύτεροι αλλά οι υποψήφιοι που παρουσιάστηκαν, ο νυν δήμαρχος ήταν πιο σοβαρός. Από την περιφέρεια ο Τοψίδης είναι πιο μοντέρνος, πολιτεύεται πιο έξυπνα. Είναι πιο προσηνής, δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά αυτό διαπιστώνω. Δε μηδενίζω τον προηγούμενο, έκανε πολλά έργα και εκείνος. Τα συστημικά ΜΜΕ είναι ευθυγραμμισμένα με την κυβερνητική πολιτική, εγώ αναγκάζομαι να πιάνω περιφερειακούς σταθμούς για να μάθω την αλήθεια. Κάθε βράδυ το κόντρα και το one channel είναι η παρηγοριά μου γιατί έχει συζήτηση και καταλαβαίνω που πάει το πράγμα. Ανησυχώ αυτή η κατάσταση αν θα φέρει ακρωτηριασμό. Δεν είναι δημοκρατία αυτή».
