Η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει μία μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, μία επανεκκίνηση της ιδέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα δώσει όραμα στην Ευρώπη καθώς χάνει τη μία μετά την άλλη «τις πλάτες» πάνω στις οποίες βασίστηκε η ανάπτυξη της τόνισε ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας και υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης. Μιλώντας στον Alpha Radio ο κ. Μανιάτης αναφέρθηκε στην πράσινη μετάβαση, την ανάγκη δημιουργίας χωροταξικού των ΑΠΕ αλλά και για το ποια Ευρώπη θέλουμε να έχουμε μετά τις ευρωεκλογές.
«Το ποια Ευρώπη θέλουμε είναι ο πυρήνας του προβληματισμού εν όψει των εκλογών, δηλαδή ποιο είναι το όραμα μας για μια άλλη Ευρώπη, μία Ευρώπη που πρέπει να κάνει μία δημοκρατική μεταρρύθμιση, μία επανεκκίνηση και ταυτόχρονα ποιος είναι ο στόχος μας για την προστασία των οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερων ευρωπαίων πολιτών και βεβαίως των Ελλήνων. Για την Ευρώπη πρέπει εμείς να είμαστε υπερήφανοι διότι η Ευρώπη είναι η πρωτοπόρος του πλανήτη στα ζητήματα της καταπολέμησης της κλιματικής κρίσης. Μέσα σε αυτή την πρωτοπορία της Ευρώπης, η Ελλάδα εδώ και 10 χρόνια από το 2014 που είχαν την τιμή να ηγούμαι του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είμαστε στις πολύ καλές ευρωπαϊκές θέσεις. Θα σας πω για παράδειγμα το 2014 η Ελλάδα ήταν η τρίτη καλύτερη χώρα στον κόσμο στην κατά κεφαλήν παραγωγή φωτοβολταϊκής ενέργειας, η 8η καλύτερη στην Ευρώπη στην παραγωγή αιολικής ενέργειας και είχαμε και το δεύτερο καλύτερο πρόγραμμα «εξοικονομώ κατ’ οίκον» που υπήρχε. Εμείς τότε σηκώσαμε την χώρα και είμαι περήφανος, ευτυχώς η χώρα διατηρεί αυτές τις υψηλές θέσεις και κατά συνέπεια στα θέματα της πράσινης μετάβασης είμαστε σε καλό δρόμο».
«Είναι μια μεγάλη πληγή του δημοσίου το χωροταξικό των ΑΠΕ, πριν 10 χρονια είχα εντάξει την εκπόνηση ενός νέου χωροταξικού ανανεώσιμων πηγών στο κεντρικό ΕΣΠΑ του υπουργείου. Έχουν περάσει 10 χρόνια από το 2014 και ακόμη χωροταξικό δεν έχουμε δει και δημιουργούνται προβλήματα σαν αυτό που μου αναφέρατε (της Λεκάνης) όπου από τη μια δε ξέρουμε ποιες περιοχές έχουν την φέρουσα ικανότητα ώστε να δεχτούν μικρές, μεσαίες ή μεγάλες επενδύσεις, δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο θα γίνει αξιοποίηση του υπόλοιπου παραγωγικού πλούτου και βαδίζουμε στα τυφλά. Θεωρώ ότι είναι ένα σημαντικότατο έλλειμμα και μία πολύ σημαντική ευθύνη των κυβερνήσεων που μεσολάβησαν από το 2014 έως σήμερα ότι δεν έχουμε χωροταξικό ΑΠΕ, όταν όλοι παραδεχόμαστε ότι οι ΑΠΕ είναι το μέλλον. Φανταστείτε τώρα να χωροθετούμε χωρίς να έχουμε χωροταξικό, γιατί περί αυτού πρόκειται».
«Εχω τεκμηριώσει τόσο ως υπουργός όσο και μέσα από το βιβλίο μου «Δεν υπάρχει planet B» που είναι η δική μου προσέγγιση σε θέματα αειφόρου ανάπτυξης, της πράσινης μετάβασης, λέω ότι είναι αδιανόητο να θεωρούν κάποιοι ότι μπορούν να προχωρήσουν μεγάλες επενδύσεις εάν δεν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας. Και εκτός της γνώμης της τοπικής κοινωνίας που πρέπει να ενημερωθεί και να καταθέσει τις προτάσεις της, ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι δεν ανέχονται μεγάλες επενδύσεις χωρίς να έχουν πολύ σοβαρά ανταποδοτικά οφέλη. Εγώ όταν ήμουν υπουργός είχα νομοθετήσει το περίφημο 3%, δηλαδή από τον κύκλο εργασιών ενός αιολικού πάρκου το 3% να πηγαίνει στους λογαριασμούς των πολιτών που φιλοξενείται το αιολικό πάρκο. Αυτό το 3% εδώ και καιρό λέω ότι πρέπει να γίνει 6%. Αυτό αποδίδεται με καθυστέρηση περίπου 2 ή 3 ετών με τα τελευταία στοιχεία που έχω υπόψη μου πριν 3 – 4 χρόνια μιλούσαν περίπου 170 χωριά της πατρίδας μας σε διάφορες περιοχές και περίπου 50 ή 60.000 ωφελούμενες οικογένειες που βλέπουν τη μείωση του λογαριασμού του ρεύματος τους να είναι 70-80% επειδή ακριβώς πηγαίνουν τα χρήματα αυτά στην μείωση του λογαριασμού του ρεύματος. Άρα ναι μεγάλες επενδύσεις υπό τρείς βασικές προϋποθέσεις, πρώτον να έχει χωροταξικό που το επιτρέπει, να συμφωνεί η τοπική κοινωνία και τρίτον να υπάρχουν ορατά, μετρήσιμα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες, διαφορετικά δε μπορεί να προχωρήσει».
«Για την επίθεση στην βουλευτή Καβάλα είναι μία απαράδεκτη, αδιανόητη ενέργεια όμως πρέπει να δούμε και ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ύπαρξης τέτοιων κινήσεων. Το ζήτημα για το πιο Ευρώπη θέλουμε και ποια κοινωνία θέλουμε είναι ότι θέλουμε μία Ευρώπη με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα στις επιλογές που κάνουν όλοι οι άνθρωποι, στις πολιτικές πεποιθήσεις, στη θρησκεία τους, στον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται και κανένας δεν έχει κανένα δικαίωμα δια της βίας να προσπαθεί να του αλλάξει την άποψη. Σε σχέση με την Ευρώπη, πρέπει να κινηθεί σε δύο κατευθύνσεις, να συνειδητοποιήσουν οι κυβερνήσεις της ότι από δω και πέρα θα είναι μόνη της. Μέχρι τώρα είχε «τις πλάτες» από τη μία του φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου, τις εξαγωγές που προωθούσε η Γερμανία και άλλες χώρες προς την Κίνα, αλλά πια η Κίνα το έχει αντιστρέψει και είναι η ίδια εξαγωγέας προϊόντων και τρίτον η αμυντική ισχύς των ΗΠΑ και άρα η Γερμανία και άλλες χώρες δεν απαιτούνταν να διαθέσουν τμήματα του προϋπολογισμού τους για αμυντικές δαπάνες. Αυτά και τα τρία δεν θα υπάρχουν, η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει μία μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, μία επανεκκίνηση της ιδέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα δώσει όραμα στην Ευρώπη».
