Το μεγάλο θέμα της έμφυλης βίας άνοιξε και πάλι η υπόθεση πασίγνωστου δικηγόρου ο οποίος κατηγορείται για ενδοοικογενιακή βία κατά της συζύγου του. Στην περίπτωση του Α. Λύτρα μάλιστα, ο γιατρός που εξέτασε την τραυματισμένη σύζυγό του ήταν που κίνησε την διαδικασία γνωστοποίησης του συμβάντος πατώντας σε ένα νόμο που τροποποιήθηκε πρόσφατα και δίνει την δυνατότητα σε λειτουργούς υγείας μεταξύ άλλων να καταγγέλουν τέτοια περιστατικά όπως εξηγεί ο διευθυντής της Β΄Παθολογικής του ΓΝΚ και πρώην πρόεδρος του ΙΣΚ Ξενοφών Κροκίδης.
«Το τελευταίο διάστημα ασχολούμαι και επιστημονικά με το αντικείμενο γιατί ήταν να πραγματοποιηθεί τέλος Απριλίου ένα συνέδριο για την έμφυλη οικογενειακή βία και την έμφυλη βία το οποίο δυστυχώς αναβλήθηκε, θα πραγματοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα τον Οκτώβριο και στα πλαίσια αυτού του συνεδρίου ασχολήθηκα ιδιαίτερα με ένα θέμα όπως η κακοποίηση στην τρίτη ηλικία, το περασμένο Σάββατο ήταν η παγκόσμια ημέρα κακοποίησης – κακομεταχείρισης ηλικιωμένων που ήταν ένα άλλο κεφάλαιο παράλληλα με αυτό που μιλάμε σήμερα. Μένουμε εμβρόντητοι οι περισσότεροι με όσα βλέπουμε, εγώ όμως δε βλέπω το λόγο να εξαιρεθούν κάποιοι επώνυμοι από τον κανόνα που λέει ότι η βία υπάρχει παντού. Η βία υπάρχει στο σπίτι, υπάρχει στη δουλειά, υπάρχει στο δρόμο, υπάρχει παντού, να πω ότι η βία ξεκινάει με αυτό που ονομάζουμε λεκτική βία. Η λεκτική βία είναι το πρώτο σκαλοπάτι που ενδεχομένως να εξελιχθεί σε οποιαδήποτε άλλης μορφής βία και να φτάσει μέχρι την ακραία εκδήλωση, τις γυναικοκτονίες κτλ».
«Οι υγειονομικοί πάντα είχαμε κάποια εμπλοκή πράγματι, ιδίως στα χειρουργικά εξωτερικά ιατρεία, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, έχουμε τέτοια περιστατικά, έμφυλης βίας από έναν άντρα προς μια γυναίκα, από τον σύζυγο στην σύζυγο κτλ. Η βία υπήρχε και παλιά, από τη μεταπολίτευση και τη δεκαετία του 60 που θυμάμαι τον εαυτό μου και τότε υπήρχε βία, αλλά τα στόματα ήταν κλειστά. Πολλές γυναίκες, ιδίως όταν μιλάω με ηλικιωμένες, βίωσαν βία από τον ίδιο τους τον άντρα με τον οποίο κάνανε οικογένεια και παιδιά. Πολλές φορές βέβαια αυτόν τον άντρα δεν τον αγάπησαν, αλλά ήταν άλλα χρόνια και καιροί, σήμερα ζούμε σε άλλα χρόνια και άνοιξαν τα στόματα και σωστά άνοιξαν τα στόματα και σωστά έγινε και η παρέμβαση από τον Άρειο Πάγο για να ελεγχθούν οι δικαστικοί που αποφάσισαν να αφήσουν ελεύθερο τον κατηγορούμενο».
«Στην προκειμένη περίπτωση ήταν παλικάρι ο γιατρός και ήξερε και το νόμο, αλλά κάνανε έναν υπαινιγμό τα κανάλια ότι ήταν ιδιωτική κλινική. Ο παλιός αυτός νόμος που τροποποιήθηκε πρόσφατα επί Φλωρίδη αναφέρει πως, παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, επιμελητής, προπονητής, ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο και κατά την εκτέλεση του καθήκοντος του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιοδήποτε τρόπο ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακή βίας υποχρεούται να το αναφέρει στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει γιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας. Εδώ πάνω πάτησε ο εφημερεύον γιατρός του ιδιωτικού θεραπευτηρίου και κίνησε την διαδικασία για να φτάσουμε εδώ. Και η σύζυγος του κατηγορουμένου μπορεί να επιχειρήσει να δώσει μία άλλη ερμηνεία, αλλά εμείς οι γιατροί αναμένουμε από τη διάγνωση μας να προκύπτουν ανάλογες βλάβες στον ασθενή, δε μπορείς να λες ότι έπεσα από τη σκάλα και να έχεις άλλα κατάγματα και κακώσεις που δε συμβαδίζουν».
