Στο πλευρό των εθελοντριών του Τομέα Υγείας του Περιφερειακού Τμήματος Καβάλας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Νομαρχιακού Συλλόγου ΑμεΑ Νομού Καβάλας παρήλασε το πρωί της Τρίτης 25 Μαρτίου ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Στέφανος. Ο ίδιος μίλησε για αυτή την ασυνήθιστη πράξη του και τον συμβολισμό της.
«Έχει ακουστεί πολλές φορές αυτό που λέγαμε μία εικόνα χίλιες λέξεις, αλλά εγώ τολμώ να πω μια εικόνα χίλιες καρδιές. Είναι εκείνο που μπορεί να συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους, η κίνηση μου αυτή βασίστηκε στο γεγονός της προσφοράς του ελληνικού ερυθρού σταυρού σε όλη την πατρίδα μας και με το τοπικό παράρτημα εδώ που έχουμε, το περιφερειακό τμήμα που έχει δύο τομείς, τον τομέα υγείας και τον τομέα Σαμαρειτών, αυτοί οι τομείς πάντα συνεργάζονται προκειμένου το έργο του εθελοντισμού να παρουσιάζεται πάντοτε επίκαιρο και άμεσο. Θέλω να πω επειδή ότι αυτό συνέβη αυτοβούλως, δεν το εγνώριζαν ότι θα το έκαμα αυτό, έγινε και με την επέτειο του εορτασμού 100 ετών από την ίδρυση του ερυθρού σταυρού εδώ και να πούμε ότι ο πρώτος πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος ήταν ο μακαριστός μητροπολίτης Χρυσόστομος, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών».
«Ήταν κάτι αυθόρμητο, το είχα σκεφτεί μια δύο μέρες αλλά δεν το ανακοίνωσα σε κανέναν διότι δεν θα είχε και την αξία του. Κατέβηκα από την εξέδρα, περπάτησα μέχρι το σημείο της εκκινήσεως, βρέθηκα εκεί, προχωρήσαμε εκεί κατ’ αυτό τον τρόπο με όλη μου την καρδιά, είχαμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες με τον κ. Κρεμμύδα που προΐσταται του συλλόγου, το βήμα δεν ήταν τόσο ισχυρό αλλά όπως και να’ χει πιστεύω ότι όλη η εικόνα παρουσίασε κάτι το σημαντικό και όταν ολοκληρώσαμε εγώ ξαναγύρισα στην εξέδρα για το πέρας της παρελάσεως».
« Παλαιότερα οι παρελάσεις ήταν με τον τύπο της συμμετοχής όλων, δεν υπήρχαν επίσημοι που παρακολουθούσαν τις παρελάσεις, ήταν και οι επίσημοι που παρήλασαν μαζί με όλους. Ήταν μια αυτόβουλη ενέργεια που στο παρελθόν ορίστηκε έτσι ή αλλιώς, παρόλα αυτά είναι το λαικό συναίσθημα της εορτής και της αναμνήσεως. Μετά την επέτειο του 40 για το ΟΧΙ, ο πρώτος εορτασμός που έγινε μετά από την φυγή των Γερμανών ήταν κάτι πανηγυρικό, όπου παρήλασαν όλοι για να δηλώσουν για να εκφράσουν γενικότερα την ευχαριστία τους, την χαρά τους, το δίκαιο, οτιδήποτε μπορούσε να εκφραστεί με τις σημαίες τις ελληνικές και όλα τα πράγματα. Αν σκεφτεί κάποιος μετά το 1821 και το ελεύθερο κράτος των Αθηνών, τότε ζούσαν και κάποιοι ήρωες του 21 και υπήρχαν τα πρότυπα αυτών των πραγμάτων. Οι παρελάσεις μας για την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου, δείχνουν γενικότερα όχι μόνο την περηφάνια μας, όχι μόνο τη ζωντάνια μας, αλλά δείχνουν το ηθικό μας».
