Για ακόμη μια επικοινωνιακή αλλά και διπλωματική ήττα της Ελλάδας στο θέμα του καλωδίου, της ηλεκτρικής διασύνδεσης ανάμεσα στην Κρήτη, την Κύπρο και το Ισραήλ κάνει λόγο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Βαληνάκης σε συνέντευξη του στον Alpha Radio. O ίδιος ανέλυσε τις λανθασμένες κινήσεις της ελληνικής πλευράς που οδήγησαν σε ναυάγιο τις προσπάθειες, τον ρόλο της Τουρκίας και πως αποθρασύνεται όσο η Ελλάδα υποχωρεί αλλά και πως όλες οι υποχωρήσεις έναντι της Τουρκίας τον τελευταίο χρόνο, από τα θαλάσσια πάρκα μέχρι την θαλάσσια χωροταξία φέρνουν την Ελλάδα σε δεινή διπλωματική θέση έναντι της Τουρκίας.
«Δε νομίζω ότι έχει ξεπαγώσει το πρόγραμμα του καλωδίου, της ηλεκτρικής διασύνδεσης δηλαδή ανάμεσα στην Κρήτη, την Κύπρο και το Ισραήλ. Ακούστηκαν πολλά, φάνηκε ότι υπήρχε η διάθεση αυτή, έγιναν προφανώς κάποιες προετοιμασίες αλλά δυστυχώς όπως γίνεται κάθε φορά, έγινε κατά τρόπο άτσαλο. Δε μαθαίνουμε από τα παθήματα μας, παλαιότερα είχαμε προσπαθήσει ως χώρα να κάνουμε τον EAST MED που θα ακολουθούσε αυτήν την ίδια διαδρομή, δυστυχώς ναυάγησε το πρόγραμμα και ναυάγησε ανεξάρτητα από αυτά που λέγονται επισήμως γιατί η Τουρκία προέβαλε αντιρρήσεις. Προβάλει και σήμερα αντιρρήσεις διότι θεωρεί ότι αυτό περνάει από μία περιοχή που είναι δική της υφαλοκρηπίδα, ενώ κατά την δική μας άποψη και είναι και η σωστή λόγω διεθνούς δικαίου είναι ότι πρόκειται για μία περιοχή που είναι κατά κύριο λόγο οριοθετημένη ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου.
«Υπήρξε μια κινητικότητα και πίστεψαν πολλοί κακώς, -οι εκτιμήσεις στοιχίζουν πολύ σε διπλωματικά προβλήματα για την Ελλάδα- ότι αυτή τη φορά ίσως λόγω της διακήρυξης των Αθηνών ίσως γιατί δεν έχουν καταλάβει ότι το διεθνές δίκαιο δεν αρκεί ως επιχείρημα για να περάσεις πραγματικά τις θέσεις σου έμπρακτα, προχώρησαν σε ένα σχεδιασμό ο οποίος αποδεικνύεται ότι ήταν στον αέρα. Ότι η Τουρκία για κάποιο λόγο αυτή τη φορά δεν θα αντιδρούσε ενώ αντέδρασε πέρυσι το καλοκαίρι με το επεισόδιο της Κάσου και μάλιστα προκλητικότατα εμφάνισε τις δικές της φρεγάτες και εντός του Αιγαίου, όχι μόνο εκτός Αιγαίου και βόρεια της Κρήτης όπου δηλαδή οι φρεγάτες αυτές στην ουσία υπογραμμίζουν την απαίτηση της να αποδεχθούμε ότι έχει δικές της βραχονησίδες στο Αιγαίο και επίσης ότι αυτές οι βραχονησίδες δημιουργούν μία δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και άρα ότι εμείς δε μπορούμε μόνοι μας να αποφασίζουμε για το που θα περάσουμε τα καλώδια και προσέξτε έρχεται το μεγάλο ζήτημα που θα είναι και εντός του Αιγαίου αν μπορούμε να βάλουμε καλώδια όπως έχει προγραμματίσει ο ΑΔΜΗΕ ανάμεσα στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου ή μεταξύ της Βόρειας Ελλάδας και των νησιών, από τη Θράκη νοτιότερα που συνδέει ένα-ένα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου».
«Αρα λοιπόν δεν υπάρχει αλλαγή στην τουρκική στάση, υπήρξε κάκιστη εκτίμηση από την ελληνική πλευρά, νόμισαν ότι με κάποια έτσι πυροτεχνήματα του τύπου περνάει από δω το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκολ ή ότι θα έθετε το ζήτημα ο Νετανάχιου στον Τραμπ και αυτός θα έλεγε προχωρήστε και κάντε το γιατί είναι σημαντικό για το Ισραήλ, ότι με αυτά θα καταφέρναμε να το κάνουμε. Δεν αρκούν όλα αυτά, έχει πέσει έξω ο σχεδιασμός και δυστυχώς ο λογαριασμός διπλωματικός και οικονομικός θα είναι σημαντικός. Οι πανηγυρισμοί της Τουρκίας θα έπρεπε να μας κάνουν διπλά αποφασιστικούς στο να το προχωρήσουμε, διότι προφανώς αν η Ελλάδα κάνει πίσω και αυτή την φορά στο ζήτημα αυτό θα έχουμε μία πολύ σημαντική διπλωματική ήττα της Ελλάδας. Διότι όπως είπα προηγουμένως όχι μόνο στην Αν. Μεσόγειο δεν υπάρχει πια οποιοδήποτε ελληνικό θαλάσσιο δικαίωμα πέρα από τα 6 μίλια αλλά και εντός του Αιγαίου στο οποίο αποθρασυμένοι οι Τούρκοι έρχονται και εδώ, το έχουν ήδη προαναγγείλει με τον τρόπο που προαναγγέλουν κάθε φορά τα όσα κάνουν, η ελληνική αντίδραση δεν υπήρξε».
«Όταν δεν υπάρχει ελληνική αντίδραση είναι προφανές ότι η άλλη πλευρά διαβάζει μέσα στις γραμμές ότι δεν πρόκειται να έχουμε έμπρακτες αντιρρήσεις, αντιδράσεις και άρα μπορεί να προχωρήσει σε κάθε διεκδίκηση που της έρχεται στο κεφάλι και την οποία στη συνέχεια την υλοποιεί και στο πεδίο. Οι Τούρκοι για χρόνια προσπαθούν να περάσουν αυτή την λογική, εμείς δεν αντιδρούμε αποφασιστικά, αλλά αγκαλιαζόμαστε με τις διακηρύξεις των Αθηνών και δίνουμε και την αίσθηση και το μήνυμα σε όλους ότι τα πάμε μία χαρά με την Τουρκία και προφανώς λοιπόν οι Τούρκοι θεωρούν όταν αποθρασύνονται με την έλλειψη αντιδράσεων ότι μπορούν να πάνε και ένα βήμα παραπέρα και πηγαίνουν κάθε φορά ένα βήμα».
«Θυμίζω ότι κάναμε πίσω και πάγωσαν όχι μόνο τα καλώδια αλλά και τα θαλάσσια πάρκα, έχουν παγώσει τα αιολικά πάρκα, μόνο εντός των 6 μιλίων έχουμε μέχρι σήμερα χωροθετήσει, έχει παγώσει και το θαλάσσιο χωροταξικό όπου εισπράξαμε και μία καταδίκη από το δικαστήριο της Ε.Ε. διότι δεν κάναμε το καθήκον μας, μας τσιγκλάει η Ε.Ε. να καταθέσουμε την θαλάσσια χωροταξία μας και εμείς δεν την καταθέτουμε. Μας λέει τώρα ότι μπορείτε να καταθέσετε τις απόψεις σας χωρίς οριοθέτηση, γιατί αυτό ήταν το επιχείρημα που το οποίο χρησιμοποιήσαμε, ακόμη και αν δεν υπάρχει οριοθέτηση ζητούν την άποψη μας όπως έκαναν όλα τα κράτη. Όλα αυτά τα θέματα εξελίχθηκαν σε βάρος μας, κάναμε πίσω, δυστυχώς αυτά τα ενθυλάκωσε η Τουρκία και βεβαίως θα τα βρούμε την μπροστά μας ακόμα χειρότερα δεδομένου ότι κάθε φορά διευρύνονται οι διεκδικήσεις της Τουρκίας».
« Πολύς κόσμος που ζορίζεται αναρωτιέται γιατί να μπούμε σε μια κούρσα εξοπλισμων τα επόμενα 25 χρόνια, πρώτον οι αμυντικές δαπάνες πάντα υπάρχουν σε έναν προϋπολογισμό και βεβαίως πρέπει να υπάρχει ένας μεγάλος σεβασμός απέναντι στα κονδύλια που αποφασίζεται να χρησιμοποιηθούν, ο κ. Δένδιας το έχει λάβει υπόψιν του, δεδομένου ότι ένα μέρος αυτών των δαπανών έγινε από την εξοικονόμηση δαπανών που ήδη είχαν προγραμματιστεί να γίνουν από το υπουργείο και οι οποίες δεν έγιναν για τον άλφα σκοπό και γίνονται για το βήτα που είναι πιο σημαντικός, οπότε δεν υπάρχει επιβάρυνση. Βεβαίως κάθε ευρώ που ξοδεύεται να τυγχάνει μεγάλης προσοχής και εδώ κουμπώνει το αν μπορούμε με την έξυπνη διπλωματία, την σωστή διαχείριση των πραγμάτων, να διαχειριστούμε τα προβλήματα χωρίς να χρειαστεί να φτάνουμε σε κάποιο μεγάλα επίπεδα εξοπλισμών».
