Έχουμε θεσπίσει μόνιμα μέτρα ενίσχυσης του διαθέσιμου εισοδήματος αλλά και μόνιμες φοροαπαλλαγές που θα συνεχιστούν επεσήμανε σε συνέντευξη του στη «ΝΕ» ο πρώην υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας. Ο ίδιος απάντησε για την αύξηση του δημοσίου χρέους, τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης, την κατάσταση στην Ευρώπη, την εκτίναξη των επιτοκίων και πως αυτή επηρεάζει την ρευστότητα των επιχειρήσεων.
Η αύξηση του δημοσίου χρέους
«Πρώτα από όλα το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί σε όλη την Ευρώπη, γιατί αυξήθηκε το δημόσιο χρέος, διότι πολύ απλά οι χώρες της Ευρώπης δανείστηκαν από τις αγορές για να βοηθήσουν τις κοινωνίες τους γιατί είχαμε πρωτόγνωρες εξωγενείς κρίσεις και η υγειονομική κρίση και η ενεργειακή κρίση. Όταν η κάθε χώρα της Ευρώπης είχε έσοδα λιγότερα από δαπάνες, γιατί οι οικονομίες με τον κορονοιό δεν λειτουργούσαν, άρα δεν είχε έσοδα παραπάνω από δαπάνες όφειλαν να δανειστούν για να στηρίξουν τις κοινωνίες. Το κρίσιμο θέμα όμως είναι –και για αυτό πάντα μιλάω με όρους απλού πολίτη για να καταλάβει δύσκολες έννοιες όπως είναι το δημόσιο χρέος, πότε ένα δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο; Όταν εξυπηρετείται, όταν ένας πολίτης πηγαίνει σε μία τράπεζα επιδιώκει να πληρώνει κάθε μήνα λιγότερο και όσο μπορεί να τα πληρώνει αυτά σε βάθος χρόνου, για να μπορέσει έτσι να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Το ίδιο έχει πετύχει το ελληνικό δημόσιο από το 2012 και μετά με διαδοχικές αποφάσεις ελληνικών ?? σε συνεργασία με τους θεσμούς. Παρόλα αυτά επιβεβαιώνω ότι το δημόσιο χρέος είναι και παραμένει υψηλό, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες ως ποσοστό του ΑΕΠ δηλαδή πόσα θέλουμε κάθε χρόνο είναι πολύ καλά μεγέθη, και ειδικά οι χρηματοδοτικές ανάγκες είναι απο τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Γιαυτό όλοι οι μεγάλοι οίκοι θεωρούν ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και για αυτό το ελληνικό κράτος μπορεί να δανειστεί σήμερα παρά το γεγονός ότι δεν έχει επενδυτική βαθμίδα με καλύτερους όρους από χώρες όπως η Ιταλία που είχε επενδυτική βαθμίδα. Μία παρατήρηση, τα πρωτογενή πλεονάσματα θα συμβάλουν στην αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους, αφού θα έχουμε έσοδα παραπάνω από δαπάνες, θα εξυπηρετούμε τις ανάγκες μας και θα πληρώνουμε και ένα κομμάτι από τα τοκοχρεολύσια της προηγούμενης περιόδου».
Το ισοζύγιο εισαγωγών εξαγωγών
«Πριν από 10 χρόνια είχαμε μόνο έναν κλάδο που εξάγαμε πάνω από το 1% του ΑΕΠ, ήταν ο κλάδος των καυσίμων, πλέον έχουμε πέντε κλάδους μεταξύ άλλων και στον πρωτογενή τομέα και στη μεταποίηση και στα καύσιμα και αλλού. Αυτό δείχνει ότι πηγαίνουμε πολύ καλύτερα στις εξαγωγές, η χώρα μας ως προς τον πλούτο της, ως προς το ΑΕΠ, εξάγει περίπου το 50%. Έχουμε προσπεράσει χώρες όπως είναι η Ιταλία η Γαλλία και η Ισπανία και φτάσαμε τα ποσοστά της Πορτογαλίας. Στην εξωστρέφεια της χώρας πάμε εξαιρετικά. Εκεί που υπάρχει ένα ζήτημα είναι στο πεδίο των εισαγωγών. Βεβαίως για το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που αναφερθήκατε να σας πω ότι είχε παροδικά χαρακτηριστικά την προηγούμενη 5ετία δηλαδή δεν είχαμε εξαγωγές, τουρισμό και μεταφορές, αφού οι οικονομίες ήταν κλειστές και είχαμε το 2022 πολλές εισαγωγές καυσίμων για λόγους που αντιλαμβάνεστε. Αυτό ήταν φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη, στην Ευρώπη όπου υπήρχε ισοζύγιο θετικό έγινε αρνητικό. Δεν ήταν φαινόμενο μόνο στην Ελλάδα και αυτό το αρνητικό πρόσημο μειώθηκε κατά 3.5 δις φέτος. Όμως αυτά όλα δεν είναι αντικείμενο θριαμβολογίας αλλά αντικείμενο προσδοκιών έτσι ώστε άμεσα μέσα από υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών την επόμενη τετραετία να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τις επενδύσεις που δεν είναι μόνο στον τουρισμό, αλλά και στην βιομηχανία, γίνονται και στον πρωτογενή τομέα, την μεταποίηση και ταυτόχρονα να βοηθήσουμε την ενεργειακή ασφάλεια και το ενεργειακό μείγμα της με ανανεώσιμες πηγές, να μην εισάγουμε πολλά καύσιμα, να βοηθήσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, το ανθρώπινο κεφάλαιο και τις επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία. Αυτά είναι τα στοιχήματα της επόμενης περιόδου ώστε να περιορίσουμε ακόμα περισσότερο το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που ήδη φαίνεται να γίνεται το πρώτο τρίμηνο του 2023».
Η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων
«Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης όταν υπέγραψαν για να αξιοποιήσουν το ευρωπαϊκό αυτό εργαλείο, το ταμείο ανάκαμψης, ζήτησαν να πάρουν μόνο τις επιχορηγήσεις και όχι τα δάνεια, εμείς πήραμε και τα δάνεια γιατί είχαμε μεγάλη ανάγκη να καλύψουμε το ??? κενό. Παίρνοντας αυτά τα δάνεια όμως έπρεπε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι αυτά τα δάνεια δεν θα αυξήσουν το δημόσιο χρέος. Άρα αυτοί οι πόροι θα πάνε σε επιχειρήσεις που έχουν καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, μικρές, μικρομεσαίες πιο μεγάλες, που θα αποπληρώσουν το δάνειο για να μην διογκώσουμε το δημόσιο χρέος. Έχουμε όμως συμπληρωματικά και άλλα εργαλεία τα οποία είναι κατά κόρον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όπως είναι το ΕΣΠΑ, έχουμε και ένα τραπεζικό σύστημα που έδωσε περισσότερα δάνεια από οποιαδήποτε άλλη χρονιά τα τελευταία χρόνια. Βεβαίως τώρα έχουμε μία δυσκολία, εξαιτίας της αύξησης των επιτοκίων ως αποτέλεσμα της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να δανειοδοτηθούν όχι διότι δεν υπάρχει προσφορά αλλά επειδή φοβούνται ότι δεν θα αποπληρώσουν τις οφειλές τους, είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Υπάρχουν πόροι και εργαλεία για όλες τις επιχειρήσεις με διαφορετικά χαρακτηριστικά».
Η ακρίβεια και οι φοροελαφρύνσεις
«Μιλάτε για ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας αλλά ο πληθωρισμός είναι στο 3%, δεν είναι μεγάλο, ήταν στο 10% πριν ένα χρόνο. Όμως σε όλη την Ευρώπη ο πληθωρισμός και η ακρίβεια είναι πολύ υψηλή και παραμένει υψηλή στα τρόφιμα, αλλά συνολικά είναι στο 3%, από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Δεύτερον όλοι οι πολίτες έχουνε δει την μείωση των φορολογικών βαρών, εισφορά αλληλεγγύης πληρώνετε; Εισφορά αλληλεγγύης ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν πληρώνει, αυτό δεν είναι μείωση φόρων; Αν έχετε ένα σπίτι, πληρώνετε σημαντικά λιγότερο ΕΝΦΙΑ, εμείς είπαμε ότι θα τον μειώσουμε ακόμα περισσότερο κατά 10%, και θα έχει ένα δημοσιονομικό κόστος περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ, όταν ο πολίτης πάει να ασφαλίσει την περιουσία του για τις φυσικές καταστροφές για να μπορέσει να ενισχυθεί η ασφάλιση ενός περιουσιακού στοιχείου με δεδομένο ότι οι φυσικές καταστροφές είναι πιο έντονες. Εξακολουθεί να υπάρχει ακρίβεια, φτώχεια –αν και μειώθηκε- και οικονομικές ανισότητες, μία πολιτεία πρέπει συνεπώς να ενισχύει με μόνιμο τρόπο το διαθέσιμο εισόδημα του πολίτη για να αντέχει σε παροδικές κρίσεις και να βοηθάει τα πιο αδύναμα στρώματα. Προχωρήσαμε σε μειώσεις φόρων 7 δις ευρώ, αυξήσαμε με μόνιμο τρόπο τις συντάξεις, αυξήσαμε και θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο μόνιμα τον κατώτατο μισθό, ενισχύουμε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο τομέα, προχωράμε και σε μία σειρά επιπλέον μόνιμες φορολογικές παρεμβάσεις όπως είναι η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και η αύξηση του αφορολογήτου κατά 1.000 ευρώ για κάθε τέκνο. Όλες αυτές είναι μόνιμες παρεμβάσεις για να μπορεί ο πολίτης να καλύψει ανάγκες που προκύπτουν και από την ακρίβεια και κοντά σε αυτές τις μόνιμες παρεμβάσεις στον τομέα των τροφίμων που υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα ερχόμαστε και συμπληρώνουμε τόσο με το καλάθι του νοικοκυριού όσο και με το market pass με 650 εκ. ευρώ από την φορολογία των διυλιστηρίων».
