Ασφαλώς και είμαι υπέρ του διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων που μπορούν να συνεννοηθούν πέρα από πρόσωπα τονίζει ο πρώην βουλευτής Καβάλας με το ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Παπουτσής. Η συζήτηση έγινε στο περιθώριο των όσων ακούγονται τόσο για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ, όσο πολύ περισσότερο για μία πιθανή σύμπραξη του με άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις της κεντροαριστεράς.
«Έχει αρχίσει μία συζήτηση και ταυτόχρονα υπάρχει μία κινητικότητα με τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα στο ΠΑΣΟΚ, όχι όμως με έναν τρόπο που θα μπορούσε να φέρει οφέλη είτε στη δημόσια ζωή είτε στο ΠΑΣΟΚ. Αυτά που συμβαίνουν μετά τις εκλογές που είχαμε πριν από δύο εβδομάδες περίπου ουσιαστικά δημιουργούν μία κατάσταση εσωστρέφειας η οποία πλήττει το ΠΑΣΟΚ και δε φέρνει θετικό πρόσημο στη δημόσια παρουσία, πέρα από την εμπεδωμένη ιστορική σχέση με τα δημόσια πράγματα και τα πολιτικά πράγματα στη χώρα σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ είναι μία πολιτική δύναμη που άσκησε εξουσία για πάρα πολλά χρόνια σε αυτά τα 50 χρόνια που φέτος θα τα γιορτάσουμε από τη Μεταπολίτευση και δεν είναι αυτός ο ρόλος και η αποστολή του. Είμαστε συνηθισμένοι βέβαια όλα αυτά τα χρόνια να διαβαίνουμε αρκετές φορές δύσκολα μονοπάτια μέσα στη γενικότερη έρημο της πολιτικής μας διαδρομής των 15 τελευταίων ετών, αλλά δεν είναι αυτός ο όρος ύπαρξης μας».
«Εγώ υπερασπίστηκα το ΠΑΣΟΚ με όλους τους ηγέτες του ιστορικούς και ακόμη και με τον Ανδρέα Παπανδρέου ήμουν γραμματεύων στην Νομαρχιακή επιτροπή μετά από εκλογές που με τίμησαν οι σύντροφοι μου την δεκαετία του ‘90 και αγάπησα αυτή την πολιτική δύναμη, την υπερασπίστηκα από τα χρόνια της νιότης μου και όπως πολλοί σαν εμένα, θέλω να είμαι ενωτικός, δε μπορώ να κρίνω τα πράγματα με ένα πρόσκαιρο και επιπόλαιο τρόπο που έχουν να κάνουν με τα πρόσωπα και όχι με την ιστορική αναγκαιότητα μία πολιτική δύναμη να υπηρετήσει τη χώρα με δημοκρατία, με πρόοδο, με ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτά ήταν αν θέλετε τα προτάγματα του ΠΑΣΟΚ και η ιστορική αναγκαιότητα να ιδρυθεί το ΠΑΣΟΚ από τη Μεταπολίτευση του 1974».
«Για το ζήτημα των συνεργιών με άλλους πολιτικούς χώρους, πρώτα προέχει το μέγιστο γενικό καλό και το εθνικό συμφέρον και κατά δεύτερον ζητήματα τακτικισμών ή ωφελιμιστικών επιλογών που είχαν να κάνουν με το ΠΑΣΟΚ και την επιβίωση του. Άρα υπό αυτή την έννοια είμαι από τους ανθρώπους που θέλω με το λόγο μου να συμβάλλω στην γενικότερη συνεννόηση στην συναντίληψη πολλών από τα πράγματα που είναι κοινά με πολιτικές δυνάμεις που θα έπρεπε να συνεννοηθούμε, αυτή είναι η αλήθεια αλλά δεν μας αφήνουν τα προσχήματα πολλές φορές και η προσωποληπτικές στάσεις στα ζητήματα αυτά να τα ομολογήσουμε δημόσια. Είμαι από αυτούς που επιδιώκω τον διάλογο, να γίνεται μέσα από όρους και προσωπικού αυτοσεβασμού και συλλογικού αυτοσεβασμού αλλά και κατανόησης μεταξύ των ανθρώπων με τους οποίους πρέπει να βρούμε μία λύση. Ασφαλώς και είμαι υπέρ του διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων που μπορούν να συνεννοηθούν πέρα από πρόσωπα, εμείς υπηρετήσαμε το ΠΑΣΟΚ ακόμη και όταν έπρεπε να κάνουμε κριτική στο πρόσωπο του ιστορικού μας ηγέτη που ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ή μετέπειτα ο Σημίτης, ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος».
