Πράγματι υπάρχει ανάγκη να δημιουργηθεί ένας μεγάλος και σύγχρονος χώρος που θα μπορεί να φιλοξενεί θεάματα όπως η όπερα La Boheme αλλά τα ερωτήματα είναι αν όντως μπορεί ο δήμος να τον συντηρήσει και ποιες τελικά είναι η προτεραιότητες της πόλης μας. Αυτό σημείωσε ο πρώην δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής στην σχετική συζήτηση που άνοιξε, αποκαλύπτοντας πως υπάρχει ως σκέψη στο δήμο για την δημιουργία ενός πολυχώρου στο Περιγιάλι.
«Η όπερα ήταν μια εξαιρετική προσπάθεια, αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και μόνο να κουμαντάρεις όλο αυτό το πλήθος ανθρώπων, ερασιτεχνών, γιατί ήτανε οι δύο χορωδίες παιδιά του μουσικού σχολείου, ήτανε μουσικό σύνολο από τη Νυρεμβέργη κτλ. Και μόνο να το κατευθύνεις όλο αυτό ώστε να τελειώσεις μία παράσταση με 15 ημέρες εντατικές πρόβες, εγώ στο βλέμμα όλων των καβαλιωτών τον ενθουσιασμό που συμμετείχαν σε αυτή την γιορτή τέχνης, ήτανε πραγματικά κάτι πολύ σημαντικό νομίζω, ιδίως για τα νέα παιδιά θα είναι μια εμπειρία ανεξίτηλη που μπορεί να καθορίσει και το επαγγελματικό τους μέλλον. Να δώσω συγχαρητήρια στην ομάδα Art Attack για την πάρα πολύ ευρηματική μετατροπή του χώρου του γυμναστηρίου σε μία αίθουσα τέχνης που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός, και από την προσέλευση του κόσμου και του πλήθους των συντελεστών».
«Για ένα αντίστοιχο μέγαρο μουσικής στην Καβάλα είχαν γίνει συζητήσεις με τον εκλιπόντα νομάρχη Θ. Καλλιοντζή, κανείς από τους δημάρχους Καβάλας, ούτε ο Εριφυλλίδης ούτε ο Αθανασιάδης δεν είχαν ζητήσει να γίνει κλειστό κολυμβητήριο και ήρθε ένα πρωί ξαφνικά και το φόρτωσε στο δήμο ο Καλλιοντζής για να το λειτουργήσουμε και να το συντηρήσουμε, έγιναν τεράστιες προσπάθειες από τότε για να μειωθεί το λειτουργικό κόστος. Το ίδιο συμβαίνει αυτή τη στιγμή σήμερα και στο μέγαρο μουσικής Κομοτηνής που είναι και συνεδριακό κέντρο ταυτόχρονα, έγινε σε στρατόπεδο, καλύπτει μια τεράστια έκταση 6 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. Μία τέτοια μεγάλη αίθουσα απαιτεί φοβερές υποδομές, ένα σκηνικό βάθος αντίστοιχο με μία πλατεία για να μπορεί να φιλοξενεί τους μηχανισμούς, αυλές και ότι άλλο έχει, αντίστοιχος χώρος πρέπει να υπάρχει στο βάθος για να κινούνται οι κομπάρσοι και χώρος για την ορχήστρα. Εδώ τα προβλήματα δεν είναι μονάχα το οικονομικό, αμέσως μετά είναι και το εδαφικό, που μπορεί να γίνει μία τέτοια αίθουσα στην Καβάλα, θα μπορούσε μόνο στο Ασημακοπούλου ή εκτός Καβάλας. Η πόλη μας δεν έχει χώρους, έχει μόνο το στρατόπεδο. Αναρωτιέται κανείς τι γίνεται λοιπόν με τους βουλευτές μας; Πότε θα παραχωρήσουν το στρατόπεδο Ασημακοπούλου στην πόλη, πότε θα παλέψουν για τα συμφέροντα του τόπου μας;».
«Το μέγαρο μουσικής Κομοτηνής χρηματοδοτείται από την περιφέρεια, που σημαίνει ότι όλοι το πληρώνουμε, Καβάλα, Δράμα κτλ. Έλεγαν κάποτε ότι πρέπει η Κομοτηνή να μετατραπεί όχι μόνο σε διοικητικό αλλά και πολιτιστικό κέντρο η πόλη τους, για αυτό όμως θα έπρεπε να πληρώνει ο δήμος και όχι η περιφέρεια. Για να χτιστεί σήμερα ένας τέτοιος χώρος εγώ θα έλεγα ότι τα 15 εκατομμύρια είναι λίγα, το μέγαρο μουσικής Κομοτηνής για 700 θέσεις, δηλαδή 500 στην πλατεία και 200 στον εξώστη, κόστισε γύρω στα 10 εκατομμύρια και αφού κατασκευαζότανε σχεδόν 15 χρόνια και πάλι είναι ημιτελές. Το λειτουργικό κόστος είναι 40.000 το χρόνο, θέλει πολλά λεφτά και για να φτιαχτεί και για να λειτουργήσει».
«Το θέλω αλλά δε πρέπει να είναι στις πρώτες μας προτεραιότητες, εκτός και αν καταφέρει να φτιάξει ο δήμος να φτιάξει μία πολυλειτουργική αίθουσα. Ο δήμαρχος σκέφτεται να προχωρήσει σε αυτό το στόχο στο Περιγιάλι, προς το παρόν η σκέψη αυτή πήγε πίσω για να μπορέσει η μελέτη να ενταχθεί σε άλλα χρηματοδοτικά προγράμματα. Έχουμε συζητήσει και μου είπε ότι εάν αυτό το γυμναστήριο το σχεδιάσει ένας καλός μελετητής ώστε να έχει τη δυνατότητα της ευελιξίας, όχι ως γυμναστήριο που φιλοξενεί και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις αλλά ως μια αίθουσα που θα χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα με αναδιπλούμενους τοίχους να μπορείς να κλείσεις τον αγωνιστικό χώρο και να τον μετατρέψεις σε μια μικρή σχετικά αίθουσα ή να ανοίγεις τους τοίχους και να τον μετατρέπεις σε μεγαλύτερη αίθουσα με την ανάλογη ηχητική, να έχεις μια συναυλία μουσικής, μία θεατρική παράσταση με μεγάλο θίασο και πολλά εισιτήρια. Εγώ δεν θα έλεγα όχι σε μία τέτοια συζήτηση για την οποία αξίζει τον κόπο να το παλέψουμε όλοι αφού βέβαια ως κοινωνία δούμε και ποιες είναι οι προτεραιότητές μας. Για μένα αυτή τη στιγμή μεγαλύτερη φιλοδοξία είναι να αποκτήσει ο δήμος το παλιό πρωτοδικείο και να το μετατρέψει σε ένα χώρο είτε πολιτισμού είτε δημιουργίας, είτε φιλοξενίας νεανικών επιχειρήσεων ή συνεργασία με το πανεπιστήμιο».
