Μια αξιοπρεπή αμοιβή για την εργασία που παρέχουν και μία ασφάλεια για την περίπτωση ατυχήματος ζητούν από τον δήμο και την πολιτεία οι σχολικοί τροχονόμοι όπως σημειώνει η πρόεδρος των σχολικών τροχονόμων του δήμου Καβάλας Μαρία Προδρομίδου. Η ίδια μίλησε για το ρόλο τους και τις πενιχρές παροχές του κράτους που μειώνονται δραματικά και δεν αντικατοπτρίζουν την προσφορά αυτών των ανθρώπων.
«Για εμάς πάρα πολύ χάλια πάει η σχολική χρονιά γιατί έχουμε πάρα πολλά εμπόδια. Καταρχήν εδώ και 25 χρόνια και άνω υπάρχει ο εθελοντισμός, έτσι το έχουνε βγάλει, ένας πολύ ωραίος θεσμός που τον στηρίζουμε πάρα πολύ από τα παλαιότερα μας χρόνια όμως νομίζω ότι φτάνει στο τέλος του. Βγήκε μια απόφαση από το υπουργείο Εσωτερικών, την υπέγραψε ο γενικός γραμματέας με τα ίδια δεδομένα με εκείνους τους νόμους τους παλιούς, δεν αλλάζουν τίποτε και αυτή την ώρα όλοι οι δήμοι κρατήσανε το αναλογικό δίχως ασφάλεια δηλαδή και αν χτύπα ξύλο γίνει κάτι εδώ στην περιοχή μας, όπως έχει γίνει σε άλλες περιοχές, δε μας καλύπτει τίποτε, βάζουμε και από την τσέπη μας πολλές φορές».
«Το ποσό είναι στα 176 ευρώ το μήνα που παίρναμε ως τώρα με το παλαιότερο σύστημα, φέτος από τον Σεπτέμβριο ήδη πληρωθήκαμε αναλογικά, δηλαδή ελάχιστα. Καθημερινά είμαι στο σχολείο, μια ώρα το πρωί και μια το μεσημέρι, τα παλαιότερα χρόνια κάναμε και πιο πολύ περισσότερες ώρες, τώρα τα τελευταία 6-7 χρόνια κάνουμε πρωί και μεσημέρι. Αυτή την ώρα αναλογικά ο κάθε διευθυντής που μας παίρνει παρουσίες, έχουμε 10 μήνες που δουλεύουμε όλο τον χρόνοι, οι 6 μήνες έχουν αργίες, ο Σεπτέμβριος είναι μισός, ο Δεκέμβριος το ίδιο, αυτά ρωτούσαμε και τον δήμαρχο, τι θα γίνει με εμάς, δε πάει άλλο. Άρα το αναλογικά μετράει ανάλογα με το πόσες ημέρες είμαστε εκεί, ενώ παλιά παίρναμε αυτά τα 176 ευρώ που μπαίνουν επίσημα και στο ΑΦΜ μας. Δεν ήξερε να μου απαντήσει ο δήμαρχος όταν του είπε οι δημόσιοι πληρώνεστε, εμείς γιατί να μην πληρωθούμε; Ποιος θα μας καλύψει τα έξοδα, αν μας τραυματίσει κάποιος τι θα γίνει;»
«Στο νομό μας προς το παρόν δεν είχαμε κάποιο ατύχημα, σε αυτό πάμε πολύ καλά. Δυστυχώς ούτε η πολιτεία έχει δώσει σημασία, όμως ούτε και οι τοπικοί άρχοντες. Στην Καβάλα είμαστε 20-25 άτομα, γυναίκες οι περισσότερες, περάσαμε από εκπαίδευση προτού πιάσουμε δουλειά. Εμείς την Πέμπτη έχουμε δικάσιμο, κοντεύουμε ένα χρόνο με αυτή την απόφαση, εμείς ζητάμε 300 ευρώ και μία ασφάλεια, νομίζω είναι πάρα πολύ λογικό, εδώ είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με άλλες χώρες. Εμείς οι πολύ παλιές είμαστε που κρατάμε το θεσμό, έχουμε ένα μεγάλο ποσοστό που είναι πάνω από 10 χρόνια, 15 και 25».
