Για αθέμιτες μεθόδους παρέμβασης στις τιμές που θα πουλήσουν ένα εποχικό προιόν οι παραγωγοί όπως τα αμνοερίφια δίχως πριν να έχει ληφθεί καμία μέριμνα για το κόστος του έκανε λόγο ο πρόεδρος των κτηνοτρόφων Καβάλας Νίκος Δημόπουλος στον Alpha Radio. O ίδιος αποκάλυψε διαλόγους με τον υπουργό Ανάπτυξης και τον γραμματέα του υπουργείου και την απαίτηση τους να είναι φτηνό το προιόν λόγω… εκλογών!
«Όταν κάποιος υπουργός για ένα θέμα βγαίνει πέντε φορές τη μέρα στα ΜΜΕ και λέει πράγματα τα οποία τα περισσότερα δεν ισχύουν και όταν έχουμε κάνει και μία τηλεδιάσκεψη μαζί του και σου δείχνει πως σκέφτεται όταν δεν είναι μπροστά οι κάμερες, οφείλεις να απαντήσεις. Την τηλεδιάσκεψη αυτή την καταγράφανε χωρίς να μας ενημερώσουν, εμείς δεν είπαμε κάτι κακό είπαμε ούτε κάτι διαφορετικό άρα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να δημοσιοποιηθεί όπως στην ανακοίνωση μας. Η λογική του υπουργείου είναι ότι επειδή έχουμε τώρα εκλογές θα πρέπει η τιμή να είναι χαμηλά έτσι ο κόσμος να νιώσει ότι έχει τη δυνατότητα να αγοράζει κρέας λέει. Εμείς του διευκρινίσαμε ότι τα αμνοερίφια έφτασαν και 15-16 ευρώ και άλλες φορές, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις υπήρχαν περιπτώσεις ακόμη υψηλότερων τιμών και μας είπε ότι τότε δεν είχαμε εκλογές. Άρα το πρόβλήμα του είναι οι εκλογές, και επειδή λέει είναι οι εκλογές στη μέση θα πρέπει να δείξουμε ένα καλό πρόσωπο στον κόσμο. Όταν ρωτήθηκε από τον κ. Μόσχο στην τηλεδιάσκεψη και του είπε γιατί δεν κάνετε το ίδιο ας πούμε και με τη βενζίνη, το πετρέλαιο για να έχουμε χαμηλό κόστος, εκείνος είπε ότι αν κάναμε το ίδιο πράγμα με τα διυλιστήρια τότε δεν θα είχαμε στα πρατήρια βενζίνη και πετρέλαιο. Βρίσκουμε τον αδύναμο κρίκο τον κτηνοτρόφο που δεν μπορεί να αντιδράσει γιατί το αμνοερίφιο πρέπει να φύγει από τα χέρια του τη στιγμή του Πάσχα, γιατί τότε έγινε προγραμματισμός να φύγει και τον πατάμε στο κεφάλι. Γιατί από την υπόλοιπη αλυσίδα θα κερδίσει ίσως λιγότερο, το είπε και ο υπουργός, όμως υπάρχουν και κάποιοι λέει που θα πάθουν ζημιά, αυτοί είναι οι κτηνοτρόφοι.
«Ο κτηνοτρόφος δεν πουλάει βάση του κόστους παραγωγής, πουλάει βάση του πόσο πηγαίνει το προϊόν στην αγορά. Έρχεται ο έμπορος και λέει εγώ αγοράζω 7 ευρώ κατσίκια και 7,5 ευρώ αρνιά και πρέπει να είναι από 4 μέχρι 7-8 κιλά το πολύ. Αυτή ήταν η αγορά καλώς ή κακώς, εμείς δεν παραπονεθήκαμε, είχαμε τότε το σκεπτικό ότι τόσο πάει, δεν μπορείς να πεις γιατί πάει τόσο, τόσο είναι η ζήτηση, ελεύθερη αγορά έχουμε, ούτε κανένα απολυταρχικό καθεστώς έχουμε, ούτε καμία ελεγχόμενη αγορά από κάποιον ο οποίος είναι αυταρχικός, μία αγορά ευρωπαϊκή ελεύθερη. Τώρα όμως έχουμε μία αγορά ελεγχόμενη διότι παρενέβη το Υπουργείο και έδωσε την τιμή των 10 ευρώ χωρίς να σκεφτεί όμως ότι έπρεπε να το κανονίσει αυτό πριν παραχθούν αυτά τα προϊόντα και το ότι έπρεπε να παραχθούν με πολύ χαμηλότερο κόστος και ταυτόχρονα χωρίς να σκεφτεί από πριν ότι αυτός ο κόσμος που τώρα πάει να ψωνίσει το αμνοερίφιο θα πρέπει να έχει στην τσέπη του λεφτά για να το ψωνίσει! Δηλαδή τον κόσμο τον έφερε στην αδυναμία να μην μπορεί να ψωνίσει το αμνοερίφιο ο κτηνοτρόφος; Τον φέρανε οι ελληνικές κυβερνήσεις».
«Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την επικοινωνία με το μέρος τους που βγαίνουν στα κανάλια χωρίς κανέναν αντίλογο. Είναι εύκολο έτσι να κάνεις πολιτική, δυστυχώς η ταχύτητα της επικοινωνίας και με το internet και μέσω της τηλεόρασης έχει φέρει αυτό το αποτέλεσμα στην πολιτική. Άμα ήμασταν πριν από 20 χρόνια ας πούμε δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα και τα πράγματα ήταν πολύ πιο γήινα, τώρα το δεκα ευρω ακούγεται και ξαφνικά οι τιμές σταματήσανε να είναι εκεί πέρα που έπρεπε να είναι και ενώ το αμνοερίφιο θα πουλιόταν σε μία τιμή που δεν θα ήτανε σίγουρα τα 10 ευρώ έτσι, δεν το συζητάμε αυτό, θα ήταν 8.5-9 ευρώ, που δεν θα έφτανε ούτε εκεί πιστεύω, γιατί η αγορά βλέπει τι μπορεί να αγοράσει ο καταναλωτής. Εδώ δυστυχώς δεν είχαμε ότι τα σούπερ μάρκετ μπήκαν στην διαδικασία της προσφοράς, είχαμε το ότι το καλάθι του Πάσχα διέπεται από έναν κανονισμό που υποτίθεται λέει ότι πρέπει να υπάρχει επάρκεια από το προϊόν που μπαίνει στο καλάθι ενώ τις υπόλοιπες χρονιές είχαμε μία αγορά κάποιων αμνοεριφίων, 1.000 ας πούμε από μία αλυσίδα η οποία έστελνε 10 σε κάθε υποκατάστημα, η οποία έκανε τη διαφήμιση της, εσύ ήξερες ότι θα πας και δεν θα βρεις γιατί δεν θα προλάβαινες να το βρεις και πήγαινες κατευθείαν στον κρεοπώλη. Εκεί υποτίθεται ότι υπάρχει επάρκεια».
