Υπάρχει γενικότερη στροφή προς τον προστατευτισμό και θα πρέπει να αναμένουμε να δούμε τις προσαρμογές των μεγάλων οικονομιών στα νέα δεδομένα που θέτουν οι δασμοί Τραμπ σχολίασε αρχικά ο καθηγητής του τμήματος Oικονομικών σπουδών του ΔΠΘ Διονύσης Χιόνης. Ο ίδιος υποστήριξε πως ήταν σχεδόν… μονόδρομος για τον Τραμπ αυτή η πολιτική που είναι πάγια θέση των ρεπουμπλικανών όταν η αμερικανική οικονομία βρίσκεται σε δεινή θέση, ενώ υποστήριξε πως οι άμεσες επιπτώσεις των δασμών στην ελληνική οικονομία θα είναι ελάχιστες.
«Χρειάζεται μία ψυχραιμία για την αποτίμηση των πραγματικών οικονομικών αποτελεσμάτων μιας τέτοιας κίνησης γιατί οι πολλαπλασιαστικές επιδράσεις, επιπτώσεις και οφέλη είναι τόσο μεγάλα που τελικά χρειάζεται να δώσουμε χρόνο προκειμένου να δούμε τι γίνεται. Εγώ θα συμφωνήσω καταρχήν ότι μπορεί να έχουμε κάποιες πληθωριστικές επιπτώσεις και επιδράσεις με την επιβολή δασμών ωστόσο υπάρχει μία πραγματικότητα που λέει ότι την επόμενη της επιβολής των δασμών το πετρέλαιο κατέρρευσε και πήγε κάτω από τα 60 δολάρια το οποίο πετρέλαιο βρίσκεται στην καρδιά της ενεργειακής κρίσης και του χρηματοπιστωτικής διαδικασίας, δεύτερον δεν έχει αναθεωρηθεί ο οποιοσδήποτε πληθωριστικός στόχος για την οικονομία των ΗΠΑ. Τώρα τα χρηματιστήρια μπορεί την πρώτη μέρα των δασμών να είχανε μία πολύ μεγάλη πτώση, την επόμενη μέρα όμως έγινε πάρτι, είχανε πολύ μεγάλη αύξηση! Και μετά άλλη μία μέρα πτώσης γιατί είχαμε μια επιβολή δασμών στην Κίνα στο 104%.
«Τώρα που μιλάμε τα ανοιχτά, τα μελλοντικά συμβόλαια είναι στο μηδέν και ο χρυσός και το ασήμι έχουνε μία ταχύτατη αύξηση, πρέπει να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί και αυτό γιατί η οικονομική ιστορία δείχνει ότι υπάρχουνε τρόποι στις οικονομίες τις μεγάλες να διαχειρίζονται τέτοιες κρίσεις. Θέλω να σας πάω λίγα χρόνια πίσω όταν τις 15 Αυγούστου του 1971 ένα συντηρητικός πρόεδρος ο Ρίτσαρντ Νίξον, ένας ρεπουμπλικανός, αποσύνδεσε το δολάριο από το χρυσό που ήταν ένα σοκ για την παγκόσμια οικονομία και μετά από ένα μήνα επέβαλε φοβερούς δασμούς και ποσοστώσεις και περιορισμούς στο διεθνές εμπόριο. Από τότε άρχισε μια κατάσταση ευημερίας για την αμερικανική οικονομία».
«Ας είμαστε λίγο σε μία κατάσταση αναμονής για να δούμε τι τελικά θα γίνει, γιατί υπάρχει μία πραγματικότητα την οποία δεν πρέπει να την ξεχνάμε, ότι η αμερικανική οικονομία έχει έλλειμμα ένα τρις το χρόνο στο εμπορικό ισοζύγιο και έπρεπε ο Τραμπ αυτό να το καλύψει. Το 4.5% των ελληνικών εξαγωγών πάνε στις ΗΠΑ, οι άμεσες συνέπειες στην ελληνική οικονομία θα είναι πολύ περιορισμένες, οι έμμεσες θα εξαρτηθούν από το τι θα συμβεί στην ευρωπαϊκή οικονομία. Διακινδυνεύω μια πρόβλεψη, η ευρωπαϊκή οικονομία θα μπει σε συζητήσεις με τη διοίκηση Τραμπ προκειμένου να εξομαλύνει αυτό τον εμπορικό πόλεμο και να είναι πιο διαχειρίσιμος, δε μπορεί η Ευρώπη να αντιπαρατεθεί εμπορικά στις ΗΠΑ αυτή την στιγμή, είναι ο κύριος εμπορικός εταίρος. Δε χρειάζεται ούτε πανικός ούτε να ανησυχούμε».
«Γενικότερα όμως εγώ θέλω να σας πω κάτι άλλο, βρισκόμαστε σαν κοινωνία και σαν μέσα μαζικής ενημέρωσης σε έναν αντιτραμπικό παροξυσμό και ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να μεμφόμεθα την λογική και την πρακτική του Τραμπ και των ΗΠΑ. Αυτό πρέπει να το προσέξουμε γιατί ο πλανήτης όσον αφορά το διεθνές οικονομικό στερέωμα αλλάζει, ο προστατευτισμός πλέον είναι η εμπειρική κανονικότητα, είναι η κύρια πολιτική που διέπει πολλές χώρες. Αλλάζουν οι συμμαχίες και οι ισορροπίες, αν εμείς παρασυρθούμε για άλλη μία ακόμα φορά, όπως παρασυρθήκαμε στο άμεσο παρελθόν στον πόλεμο στην Ουκρανία κτλ και βρεθούμε πάλι στη λάθος πλευρά της ιστορίας, θα έχουμε παρατεταμένες ζημιές στην οικονομία και όχι μόνο. Γιατί το θέμα των δασμών και της δασμολογικής πολιτικής των ΗΠΑ συνοδεύεται και με γεωστρατηγικούς και με πολιτικούς όρους. Αυτός ο αντιτραμπικός παροξυσμός που μας έχει πιάσει γιατί περιμέναμε ότι θα βγει η Καμάλα Χάρις και θα είμαστε όλοι στον παράδεισο και θα περνάμε μια χαρά πρέπει λίγο να τον περιορίσουμε και να τον προσέξουμε».
«Δεν γίνεται να υπάρξει μία οικονομική διόρθωση στο διεθνές οικονομικό στερέωμα ή στο δημοσιονομικό έλλειμμα που έχουν αυτή την στιγμή οι ηνωμένες πολιτείες που είναι πολύ μεγάλες ή στο εξωτερικό χρέος χωρίς να έχουμε κάποιες συνέπειες. Δεν μπορεί αυτα τα πράγματα να τα διαχειριστεί κάποιος χωρίς να έχει κάποιες επιπτώσεις και στην οικονομία. Οι ΗΠΑ έχουν ένα χρέος που η διοίκηση Τραμπ θα έχει αδυναμία τον Αύγουστο του 2025 να περάσει αναθεώρηση του ορίου του ύψους του χρέους, άρα κάτι πρέπει να κάνει δημοσιονομικά, κάτι πρέπει να κάνει στο εξωτερικό ισοζύγιο. Δε θα μπορεί να τα περάσει, δεν υπάρχει περίπτωση οι ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές στο Κογκρέσο ή στην γερουσία να ψηφίσουν την αναθεώρηση του επιπέδου χρέους. Πρέπει να έχει δείξει αποτελέσματα και στον δημοσιονομικό χώρο και στο εξωτερικό ισοζύγιο».
«Δε βλέπω η Ευρώπη να έχει ενιαία στάση, η διοίκηση Τραμπ αυτούς τους δασμούς τους έχει εξαγγείλει πολλά χρόνια πριν, όχι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ. Για πολλά χρόνια πριν αποτελούσε πάγια πεποίθηση ο περιορισμός του εμπορικού ισοζυγίου με την επιβολή δασμών όχι μόνο από τον Τραμπ αλλά από το σύνολο των ρεπουμπλικανών. Τα ήξερε πολύ καλά η Ε.Ε. με ποιον είχε να κάνει, το γεγονός ότι δεν έχει προετοιμαστεί δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι είναι κοιμώμενη, αλλά με το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές αντιμετωπίσεις. Τώρα η κάθε χώρα θα κοιτάξει την διευθέτηση των διμερών εμπορευματικών σχέσεων με τις ΗΠΑ όπως θα κάνει η Ιταλία, η Γαλλία κτλ».
