Το μέτρο των δασμών είναι ένα μέτρο υφεσιακό και πληθωριστικό, αλλά από την άλλη δεν μπορούσε μια οικονομία με τεράστιο έλλειμμα συναλλαγών και δημοσιονομικών να συνεχίσει να καταναλώνει ξένα προϊόντα κόβοντας απλά χρήμα, επεσήμανε ο Αναστάσιος Λαυρέντζος σε συνέντευξη του στον Alpha Radio. O ίδιος ανέλυσε τα συν και τα πλην της πολιτικής Τραμπ, τι οδήγησε σε αυτή την απόφαση, πως θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία αλλά κυρίως πως η παγκοσμιοποίηση γιγάντωσε τα αμερικανικά κεφάλαια αλλά κατευθύνοντας τα εκτός ΗΠΑ.
«Τα μέτρα που εξήγγειλε ο Τραμπ σε σχέση με τους δασμούς, ήταν σαρωτικά, σε όλες τις χώρες του πλανήτη είναι εντυπωσιακά μεν αλλά ήταν αναμενόμενα. Αυτό που δημιουργεί την επίσπευση στον πρόεδρο Τραμπ είναι η δεινή δημοσιονομική κατάσταση των ΗΠΑ, είναι κάτι που οι ειδικοί το βλέπουν και το παρακολουθούν εδώ και χρόνια και καθώς λοιπόν η κατάσταση χειροτερεύει, τα πράγματα πλέον δε μπορεί να τα αγνοήσει. Οι ΗΠΑ καταγράφουν ένα εμπορικό έλλειμμα συνολικά από την δεκαετία του 80 το οποίο βεβαίως διογκώθηκε τα τελευταία 20 χρόνια και το οποίο είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της φυγής κεφαλαίων από τις ΗΠΑ προς τις χώρες χαμηλού εργατικού κόστους όπως ήτανε η Κίνα στην αρχή αλλά στη συνέχεια είναι μία σειρά από χώρες, το Βιετνάμ, Ινδοκίνα, Ινδονησία, μεγάλες ανερχόμενες χώρες και μετά είναι η Ινδία. Η φυγή κεφαλαίων στις χώρες αυτές είχε ως αποτέλεσμα ένα μέρος του αμερικανικού κατεστημένου, των ελίτ των πλουσίων να κερδίσουν πολλά χρήματα διότι απ τη μία μεριά παρήγαγε προϊόντα σε μια φθηνή αγορά και εν συνεχεία τα πουλούσε στις ΗΠΑ σε μία αγορά με υψηλή αγοραστική δύναμη».
«Τώρα η μετανάστευση κεφαλαίων είχε ως αποτέλεσμα να μεταναστεύσουν γραμμές παραγωγής και απασχόλησης, άρα λοιπόν να δημιουργείται ένα κοινωνικό πρόβλημα το οποίο βρίσκεται αν θέλετε στην ρίζα του κοινωνικού φαινομένου που παράγει και τον ίδιο τον Τραμπ. Ο Τραμπ δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο, αντιθέτως ο ίδιος βρίσκει ένα κοινωνικό ζήτημα και το αναδεικνύει, αν και ο ίδιος ανήκει στην κάστα των πλουσίων. Το ότι πέφτουν οι αγορές, να ξέρετε κάποιοι μπορούν να έχουν κέρδη και όταν πέφτουν οι αγορές, από την άλλη μπορεί κανείς έχει πουλήσει τις μετοχές του εγκαίρως. Δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει τι ακριβώς συμβαίνει ή η απώλεια αξίας μιας μετοχής δεν συνεπάγεται και άμεση ζημία για τον κάτοχό της απλώς είναι μια μείωση της αξίας της περιουσίας του. Όσον αφορά τον Έλον Μασκ υπήρχε μια σημαντική πτώση της tesla και εδώ υπάρχει ένα κίνημα βανδαλισμού κυρίως στις ΗΠΑ και δεν ξέρω και που αλλού μπορεί να υπάρχει, όπου βρίσκουν αυτοκίνητα του Μασκ και τα βανδαλίζουν, αυτό εδώ είναι ένα φαινόμενο απαράδεκτο, όποιος εκφράζει δηλαδή μια πολιτική άποψη να υφίσταται έναν διωγμό.
«Τα μέτρα του Τραμπ μπορεί να κρίνονται ανορθολογικά αλλά με τα ορθολογικά οι ΗΠΑ αυτή την στιγμή έχουν ένα εμπορικό έλλειμμα σχεδόν με όλο τον πλανήτη το οποίο το τροφοδοτούν με χρήματα τα οποία προκύπτουν από τη διαδικασία του τυπώματος. Πρέπει να προσέξουμε ότι επειδή υπάρχουν κάποιες θεμελιώδης οικονομικές σχέσεις, η ύπαρξη ενός χρόνιου εμπορικού ελλείμματος οδηγεί σε μεγάλο βαθμό και στην ύπαρξη ενός μεγάλου χρέους. Δεν είναι τυχαίο που βλέπουμε τις ΗΠΑ υπερχρεωμένες με ένα ποσό που φτάνει τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια και ένα δημοσιονομικό έλλειμμα, το έλλειμμα του κράτους το οποίο το 2024 ήταν στα 1,8 τρις. Αυτή είναι μία κατάσταση η οποία αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζεται με τύπωμα χρήματος αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται εσαεί. Άρα όσοι είναι αντίθετοι και θεωρούν οΤΙ η πολιτική Τραμπ παραβιάζει τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας, να τους ενημερώσουμε ότι οι κανόνες έχουν παραβιαστεί ήδη. Όλοι αυτοί είναι σαν να μας λένε ότι θέλουν να πουλάνε σε μία αγορά που έχει απολέσει την αγοραστική της δύναμη και προχωρά με τύπωμα χρημάτων και όπου πάει αυτό, όποτε σκάσει η φούσκα».
«Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε, από την στιγμή ο Τραμπ αντιμετωπίζει ως ενιαίο φορέα όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιβάλει δασμούς ύψους 20%, προφανώς δεν θα κάνει κάποια διάκριση για την Ελλάδα. Τώρα το εξής είναι ενθαρρυντικό, ότι μόνο ένα μικρό μέρος των εξαγωγών μας κατευθύνεται προς τις ΗΠΑ, από ότι έχω δει κάποια στοιχεία είναι γύρω στο 5% και τα προϊόντα τα οποία εξάγουμε είναι ας πούμε προϊόντα επώνυμης ετικέτας, δηλαδή πιστεύω δεν θα μειωθεί σημαντικά η ζήτηση, γιατί μιλάμε για το ελληνικό κρασί, ελληνική φέτα, γιαούρτια, λάδι, είναι επώνυμα προϊόντα, τα καταναλώνουν σε μεγάλο βαθμό και οι ελληνοαμερικανοί, άρα θέλω να πιστεύω ότι δεν θα πληγούν ιδιαίτερα. Άλλωστε οι επιχειρηματίες έχουν πάντα τον τρόπο να βοηθούν τις εξαγωγές, ίσως να μειώσουν λίγο το περιθώριο κέρδος τους. Το ύψος των δασμών, δεν είναι τόσο υψηλό στο 20%, είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί».
«Αυτή η επιβολή δασμών αφενός ήταν επιβεβλημένη σε ένα βαθμό αλλά αυτό που εντυπωσιάζει είναι η έκταση και το μέγεθος δηλαδή το ύψος, υπάρχουν ας πούμε χώρες όπως η Καμπότζη που έχει 49% δασμούς. Αυτό γίνεται στοχευμένα κυρίως σε χώρες που έχουν ένα πολύ υψηλό κόστος. Από την άλλη μπορεί να κατηγορούν τον Τραμπ ότι επιβάλλει δασμούς, αλλά είναι σαφές και κοινό μυστικό ότι επί πολλά χρόνια η Κίνα έκανε αυτό που λέμε damping νομίσματος δηλαδή κρατούσε τεχνητά υποτιμημένο το νόμισμα της για να μπορεί να επιδοτεί τις εξαγωγές. Επίσης σε πολλές χώρες κυρίως της Ασίας έχουνε πολύ φθηνό εργατικό δυναμικό, υπάρχει λοιπόν μία πολλές φορές μία βαριά εκμετάλλευση των ανθρώπων ή ακόμα και παιδικής εργασίας, ακριβώς για να παράγουν προϊόντα σε χαμηλό κόστος. Επίσης εκεί δεν υπάρχουνε περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες, νομικά πλαίσια ή εργασιακά δικαιώματα, θα πρέπει σε αυτή την συζήτηση να θέσει όλα τα ζητήματα στο τραπέζι και τις παραμέτρους. Ένα μέρος της ελίτ της οικονομικής ελίτ των ΗΠΑ έκανε μεγάλα κέρδη από αυτή την ανισορροπία που περιγράφω τώρα, όμως από την άλλη μεριά η χώρα σαν χώρα οι ΗΠΑ είναι ένας από τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης, σε επίπεδο λαού, σε επίπεδο απασχόλησης, έχουν χαθεί θέσεις εργασίας και αυτό δημιουργεί ένα κοινωνικό πρόβλημα. Βέβαια το μέτρο των δασμών είναι ένα μέτρο υφεσιακό και ένα μέτρο πληθωριστικό, έχει υπολογιστεί ότι η μέση αμερικανική οικογένεια θα πληρώσει περίπου 2.100 δολάρια παραπάνω σε δασμούς πληρώνοντας για τα προϊόντα που θα καταναλώσει. Άρα εμμέσως οι δασμοί είναι και φόροι, που απευθύνοντια στον καταναλωτή και αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πλούσιους οι οποίοι γενικά στις ΗΠΑ έχουνε χαμηλή φορολογία».
