Πρέπει να φύγουμε από την οικονομία του χαμηλού μισθού, ούτε μπορεί να βασιζόμαστε στις εξαγωγές ως μηχανισμό ανάπτυξης γιατί ανεβαίνουν οι εισαγωγές ακόμη περισσότερο επεσήμανε ο Κώστας Λαπαβίτσας σε συνέντευξη του για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Μιλώντας στον Alpha Radio εξήγησε ότι χρειαζόμαστε ένα δημόσιο επενδυτικό κύμα, ανέλυσε τα οικονομικά στοιχεία της χώρας μας, το πρόβλημα παραγωγικότητας αλλά και την τεχνητή μείωση του χρέους επί του ποσοστού του ΑΕΠ.
«Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας σήμερα είναι βαθιά αντιφατική, η εικόνα του κ. Μητσοτάκη υφίσταται για τον ίδιο και όσους δουλεύουν στην Morgan Stanley, για τις τράπεζες, για αυτούς που έχουνε πάρε δώσε με τα μεγάλα funds και για ορισμένα κομμάτια της οικονομίας όπως αυτοί που κατέχουν την ενέργεια, αυτοί που έχουν μεγάλη παρουσία στον τουρισμό κτλ. Αυτοί, καθώς και οι άνθρωποι με υψηλές θέσεις και μισθούς όντως πάνε καλά και αυτή την εικόνα παρουσιάζει ο κ. Μητσοτάκης. Από την άλλη υπάρχουν τα ¾ του ελληνικού λαού που δε βλέπουν τίποτα από αυτά που λέει ο Μητσοτάκης, βλέπει μια πίεση στο καθημερινό του βίο, το εισόδημα του δε φτάνει, δε μπορεί να τα βολέψει και δεν μπορεί επίσης να δει πως θα πάνε τα παιδιά του μπροστά, τι δουλειές θα βρούνε καλές και πώς θα τα καταφέρει».
«Αυτή η αντιφατική πραγματικότητα είναι αυτή η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία που φτιάχτηκε τα τελευταία 10-15 χρόνια, η πραγματικότητα μετά τα μνημόνια. Υπάρχουν οικονομίες που παρότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι κάπου πηγαίνουνε, υπάρχει μία ανάπτυξη, μεγέθυνση, προκύπτουν νέοι κλάδοι κτλ. Η ελληνική οικονομία δε συμπεριλαμβάνεται σε αυτές, έχει μια πάρα πολύ στενή παραγωγική βάση, δε μπορεί να κοιτάξει το μέλλον με αισιοδοξία. Αυτά που λέει ο Μητσοτάκης είναι καθαρά η αντίληψη του στενού κύκλου του, των ανθρώπων που είναι γύρω του, η ελληνική οικονομία συνολικά όμως δεν έχει τις βάσεις για να πάει παραπέρα δεν υπάρχει δηλαδή αναπτυξιακή ορμή και ισχύς».
«Να το πούμε απλά, η ανάπτυξη στη χώρα μας είναι στο 2%, η κυβέρνηση λέει ότι πρόκειται περί θριάμβου, το απλό μυαλό λέει πως πρόκειται για θρίαμβο όταν με 2% δε θα αναπληρώσουμε τις απώλειες μετά το 2008-9, μιλάμε για μια 20ετία χαμένη. Ο Μητσοτάκης λέει ότι είναι θρίαμβος γιατί οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. αναπτύσσονται με 0.3-0.4%. Είναι ξεκάθαρο πως προκύπτει αυτό το 2% για το οποίο επαίρονται, το κύριο αίτιο είναι ότι μιλάμε για οικονομία χαμηλού μισθού, ο εργαζόμενος δε τα βγάζει πέρα ή τρέχει για να μείνει στο ίδιο σημείο, πιέζεται ο εργαζόμενος και από αυτό δημιουργείται και κερδοφορία και κάποια ανάπτυξη. Αυτό όμως όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια ανάπτυξη, δε μπορείς να πιέζεις πάντα το μισθό προς τα κάτω, δεν γίνεται αυτό το πράγμα.
«Για να υπάρξει ανάπτυξη και να πάμε μπροστά πρέπει να γίνουν επενδύσεις, να γίνουν καινούργιες δραστηριότητες, να ανοίξουν νέα πεδία στην απασχόληση και τις επενδύσεις. Η επένδυση στη χώρα μας είναι ανύπαρκτη και το ταμείο ανάκαμψης είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι ο μόνος λόγος που έχουμε κάποιες επενδύσεις. Πολύ φτωχές, δε φτάνουν με τίποτα για το κενό που έχει η χώρα μας. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης αφαιρεί δυνατότητα κατανάλωσης και για τον επαγγελματία δεν υπάρχει ζήτηση, δε μπορεί να πουλήσει. Από την άλλη νιώθει συνεχώς την πίεση από πάνω, από τα μεγαλύτερα ψάρια που έχουν δημιουργήσει σχέσεις με το πλέγμα εξουσίας του Μητσοτάκη και επωφελούνται και παίρνουν τους πόρους που είναι διαθέσιμοι από τις ευρωπαϊκές πηγές και ταυτόχρονα ελέγχουν και τα κύρια μέσα επικοινωνίας, ευτυχώς όχι τα περιφερειακά, και παρουσιάζουν μία εικόνα της χώρας που είναι τελείως μονόπαντη, είναι η εικόνα που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους! Το Κολωνάκι πάει καλά, χαίρω πολύ! Τα υπόλοιπα δε πάνε καλά και αυτό συσσωρεύει μεγάλες κοινωνικές εντάσεις».
«Ακούγαμε για χρόνια ότι η οικονομία μας χρειάζεται εξωστρέφεια, ορισμένα κομμάτια της είχαν όντως εξωστρέφεια τα προηγούμενα χρόνια, ανέβηκαν οι εξαγωγές τα τελευταία χρόνια, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ανέβηκαν ακόμη περισσότερο οι εισαγωγές. Η χώρα μας έχει αυτή τη στιγμή τεράστιο έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές, 7% του ΑΕΠ! Αυτό το έλλειμμα δεν είναι βιώσιμο μεσομακροπρόθεσμα και δείχνει πόσο αδύναμη είναι η παραγωγική μας βάση. Ο λόγος είναι απλός, όταν λίγο ανεβαίνει η παραγωγή ανεβαίνουνε τα εισαγόμενα, διότι όλος ο παραγωγικός μας κλάδος ακόμη και ο τουρισμός, στηρίζεται στις εισαγωγές. Αν δει όμως κανείς την παραγωγικότητα της εργασίας, η οποία είναι πραγματική πηγή πλούτου, μία χώρα γίνεται πλουσιότερη και ο κόσμος της έχει σχετική ευημερία όταν ανεβαίνει η παραγωγικότητα της εργασίας, αυτό είναι το τελικό μέτρο. Η παραγωγικότητα της εργασίας στη χώρα μας είναι απολύτως νεκρή για το επίπεδο των εργαζομένων γιατί δεν υπάρχουν επενδύσεις, και για αυτό ο εργαζόμενος πιέζεται να δουλεύει σχεδόν περισσότερο από όλους στην Ευρώπη και να παίρνει τελικά πολύ μικρό μισθό. Από εκεί πηγάζει η όποια ανάπτυξη αλλά δε μπορεί να πάει μακριά αυτό το μοντέλο».
«Οι χώρες που έχουν τέτοια μοντέλα είναι χώρες της Ασίας, η Ευρώπη είναι νεκρή, απλώς έχει φτιαχτεί αυτός ο μύθος της Ευρώπης που καλλιεργείται συνεχώς, στην Ευρώπη ανήκουμε αλλά πρέπει να έχουμε και ένα μέτρο. Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι η πιο αδύναμη της περιοχής και της παγκόσμιας οικονομίας, είναι νεκρή. Αλλού υπάρχουν τέτοιες χώρες όπως στην Ασία για να μας δώσουν κάποια μαθήματα. Όσο για την Ευρώπη τα πράγματα θα γίνουν πιο σύνθετα γιατί και η Γερμανία και η Γαλλία δηλαδή κεντρικές χώρες της Ε.Ε., βρίσκονται σε πολύ δεινή θέση. Η γερμανική οικονομία που είναι και η ατμομηχανή της Ευρώπης έχει δεχτεί τεράστια πλήγματα, σε μεγάλο βαθμό τα οποία οι Γερμανοί τα έχουν καταλάβει. Η γαλλική οικονομία δε βρίσκεται σε πολύ δεινή θέση από τις ανοησίες του Μακρόν που δεν έχει πλέον καμία απήχηση στο εκλογικό σώμα. Θα έχουμε αναταραχή σε ολόκληρη την Ε.Ε. που θα επηρεάσει και εμάς, δεν υπάρχει αμφιβολία. Για το χρέος η πραγματικότητα ότι το χρέος μας μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ, είναι στο 160% σήμερα, ενώ είχαμε ξεπεράσει το 200% τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η μείωση αυτή δεν οφείλεται στο ότι αποπληρώνεται αλλά οφείλεται ξεκάθαρα στο πληθωρισμό, οφείλεται στην πληθωριστική αύξηση του ΑΕΠ!»
«Χρειαζόμαστε να φύγουμε από την οικονομία του χαμηλού μισθού, δε μπορεί να βασιζόμαστε στην εκμετάλλευση του εργαζόμενου, ούτε μπορεί να βασιζόμαστε στις εξαγωγές ως μηχανισμό ανάπτυξης γιατί δεν είναι, ανεβαίνουν οι εισαγωγές ακόμη περισσότερο. Χρειαζόμαστε ένα επενδυτικό κύμα, μια εθνική σύμπραξη μισθωτής εργασίας και των μικρομεσαίων για να γίνει αντιληπτό ότι χρειαζόμαστε επενδυτικό κύμα το οποίο πρέπει να είναι δημόσιο σε πρώτη φάση, δε μπορεί να γίνει αλλιώς, για να τραβήξει και το ιδιωτικό μαζί του. Δεν θα επενδύσει κανείς ιδιώτης στην Ελλάδα με τις σημερινές συνθήκες εάν δεν υπάρχει καταρχήν επενδυτικό κύμα δημόσιο».