Η Συρία του Άσαντ ήταν ένα αγκάθι στα πλευρά της Τουρκίας που επιδιώκει να δημιουργήσει μία τάφρο κατεστραμμένων χωρών γύρω της, για αυτό και είναι μεγάλο λάθος να πανηγυρίζει η Ελλάδα για την πτώση του εξόχως φιλελληνικού καθεστώτος. Αυτά επεσήμανε μεταξύ άλλων ο καθηγητής γεωπολιτικής και σύγχρονων στρατιωτικών τεχνολογιών Κωνσταντίνος Γρίβας, αναλύοντας την κατάσταση στην Συρία και τον ρόλο Τουρκίας και Ισραήλ.
«Η απόλυτα σωστή λέξη είναι ότι δεν υπάρχει Συρία πλέον, όχι δεν έχει γίνει αλλαγή καθεστώτος, δεν είναι δηλαδή ότι έφυγε μία κυβέρνηση και περιμένουμε να έρθει μία άλλη όπως είναι το κυρίαρχο αφελέστατο αφήγημα που προσπαθούν να περάσουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών. Η Συρία έχει πάψει να υπάρχει όπως την ξέραμε, έχει δημιουργηθεί εκεί μία μαύρη τρύπα, είναι διάφορες δυνάμεις και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό που συγκρούονται, είναι εντελώς ανταγωνιστικές μεταξύ τους, ακόμη και αν επικρατήσουν οι τζιχαντιστές θα δημιουργηθεί ένα κρατικό μόρφωμα τέρας στην περιοχή. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι η υψηλή στρατηγική χωρών όπως το Ισραήλ το οποίο πανηγυρίζει αυτό που ήθελε να επιτύχει χρόνια δηλαδή την καταστροφή του εχθρικού καθεστώτος Άσαντ και την αποδόμηση του σιιτικού άξονα, ο οποίος ξεκινούσε από το Ιράν, πέρναγε μετά από το Ιράκ, το Ιράκ το σιιτικό που δημιούργησαν οι Αμερικανοί το 2003, στη Συρία του Άσαντ που ήτανε το καθεστώς των αλαουιτών, δηλαδή παρακλαδιού των σιιτών και κατέληγε στη Χεσμπολάχ. Όλα αυτά έχουνε χτυπηθεί ναι ωραία, από την άλλη το καθεστώς του Άσαντ δεν αποτελούσε εδώ και δεκαετίες πραγματική απειλή για το Ισραήλ, αντιθέτως αυτό το ισλαμιστικό μόρφωμα το οποίο δημιουργείται με την ανοχή τουλάχιστον, αν όχι με την ενεργή στήριξη των Ισραηλινών δεν νομίζω να εκτιμήσει για πολύ ότι δημιουργήθηκε χάρη στην ισραηλινή στήριξη».
«Το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί προσπαθούν να δημιουργήσουν μία ζώνη ασφαλείας, καταστρέφουν συστηματικά το συμβατικό οπλοστάσιο του Ασαντ δεν θα τους σώσει. Οπότε υπάρχει μεγάλο θέμα. Ακούσαμε τραγικά πράγματα δυστυχώς και από την ελληνική κυβέρνηση αυτή την ανεκδιήγητη ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών που χαιρετίζει την πτώση αυταρχικού καθεστώτος Άσαντ, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Η Συρία ήτανε και παραμένει ένα καζάνι που βράζει, το καθεστώς ναι μεν ήτανε αυταρχικό και κυβερνούσε με σιδηρά πυγμή, από την άλλη όμως εξασφάλιζε τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας, εξασφάλιζε ότι ακραίοι ισλαμιστές οι οποίοι θέλουνε την επιβολή του χαλιφάτου όχι μόνο στην περιοχή αλλά γενικότερα και την εξόντωση των αλλοθρήσκων θα ήταν υπό έλεγχο και εξασφάλιζε φυσικά -γιατί αντιπροσώπευε μειονότητες κυρίως τους αλαουήτες- εξασφάλισε και τα δικαιώματα και την βιολογική ύπαρξη των μειονοτήτων, δηλαδή των χριστιανών πολλών δογμάτων, συμπεριλαμβανομένων και ελληνορθοδόξων και μία σειρά από άλλα. Όλα αυτά πάνε τώρα».
«Το καθεστώς Άσαντ ήτανε το τελευταίο απομεινάρι αυτού που λέμε ότι είχε προκύψει από τη γέννηση του κόμματος Μπάαθ, δηλαδή του παναραβικού, κοσμικού, εκσυγχρονιστικού και αντιτουρκικού εθνικισμού, δημιούργημα παρεμπιπτόντως του ελληνορθόδοξου του Μισέλ Άφλακ. Με την καταστροφή αυτή δημιουργείται και δίνεται μία πολύ μεγάλη ώθηση στις ακραίες σουνητικές ισλαμιστικές δυνάμεις και φυσικά εχθροί της Ελλάδος. Συγχύζομαι όταν βλέπω την ελληνική κυβέρνηση να χαιρετίζει ότι το καθεστώς έπεσε ενώ το καθεστώς Άσαντ και του σημερινού μέχρι πρότινος προέδρου και του πατέρα του, του Χαφές Αλ Άσαντ, ήταν εξόχως φίλελληνικό, ήτανε εξόχως αντιτουρκικό. Η Συρία του Άσαντ ήταν ένα αγκάθι στα πλευρά της Τουρκίας. Να θυμίσουμε ότι στην κρίση του Μαρτίου του 1987 ουσιαστικά υπήρχε στρατιωτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας και Συρίας και με τα συριακά αεροδρόμια να έχουν τεθεί στην διάθεση των ελληνικών μαχητικών σε περίπτωση πολέμου. Όλα αυτά λοιπόν είναι πολύ άσχημα για εμάς που έχουνε συμβεί, εγώ θα πω ότι αγγίζουν τα όρια της εθνικής καταστροφής δεδομένου ότι δημιουργείται μία μαύρη τρύπα στα πλευρά μας που δε ξέρουμε τι μπορεί να κυοφορήσει και σίγουρα δεν θα κυοφορήσει κάτι καλό»
«Η Τουρκία συνεχίζει με επιτυχία ένα βασικό κομμάτι της υψηλής στρατηγικής της που είναι να δημιουργήσει γύρω της μία τάφρο, μία περιοχή κατεστραμμένων ή ελεγχόμενων χωρών από αυτήν, όπως είναι η Αρμενία που έχει αδρανοποιηθεί, το Ιράκ έχει καταστραφεί, η Γεωργία είναι ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της, το Αζερμπαϊτζάν επίσης και καταστρέφοντας την Συρία τι μένει για να κλείσει αυτός ο δακτύλιος; Το ελληνικό σύστημα, δηλαδή η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι ο επόμενος στόχος της Τουρκίας. Αν αύριο είχαμε την δευτέρα παρουσία θα μπορούσε να πει κανείς ναι ωραία πέτυχαν οι Ισραηλινοί τους στόχους τους, όμως η πραγματικότητα που θα δημιουργηθεί και αυτό μας δείχνει πόσο κοντόθωρη είναι η Ισραηλινή στρατηγική μπορεί να είναι πάρα πολύ χειρότερη για το Ισραήλ από ότι είναι η σημερινή. Οι Τούρκοι επίσης πανηγυρίζουν αλλά δημιουργείται όμως μία κατάσταση δίπλα τους που θα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτη. Ναι μεν έχουνε μία σοβαρή επιρροή, ναι μεν κατάστρεψαν το εχθρικό καθεστώς Άσαντ, αλλά αυτό που θα δημιουργηθεί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα είναι υπό τον έλεγχό τους. Η αμερικανική στρατηγική αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε μία κατάσταση αναδιαμόρφωσης, σίγουρα ήταν ένα πλήγμα για την Ρωσία, σίγουρα ήταν ένα πλήγμα για το Ιράν και γενικά τις σιιτικές δυνάμεις, τώρα αν υπάρχουν ανταλλάγματα όπως στην Ουκρανία θα φανεί, εγώ παραμένω καχύποπτος».
