Ανησυχητικό θεωρεί το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν γίνεται προεκλογικά καμία συζήτηση για τα ζητήματα της Τουρκίας ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών Κωνσταντίνος Γρίβας. Σε συνέντευξη του στον Alpha Radio ανέλυσε την οπτική της Τουρκίας για τις διεκδικήσεις της με την Ελλάδα, το γιατί είναι καλύτερα για εμάς που κέρδισε ο Ερντογάν στις εκλογές αλλά και πόσο πιθανό θεωρεί το ενδεχόμενο «Πρεσπών στο Αιγαίο». Τέλος τοποθετήθηκε για την αντιπαράθεση που υπάρχει για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ροδόπη και αν υπάρχει τουρκική εμπλοκή.
Οι εκλογές διεξάγονται ωσάν να είχαμε να ψηφίσουμε για διαχειριστή πολυκατοικίας
«Εγώ είμαι πάρα πολύ απογοητευμένος για το γεγονός ότι ενώ βρισκόμαστε σε μία κρισιμότατη ιστορική περίοδο μέσα στην οποία υπάρχει ο εντεινόμενος επιθετικός ιμπεριαλισμός της Τουρκίας έναντι της Ελλάδος, εδώ στην Ελλάδα οι εκλογές διεξάγονται ωσάν να είχαμε να ψηφίσουμε για διαχειριστή πολυκατοικίας. Δηλαδή όλα τα θέματα υψηλής στρατηγικής, αυτό που λέμε εθνικά θέματα γενικότερα είναι εκτός συζήτησης και αυτό είναι πολύ απογοητευτικό. Τώρα τις τελευταίες μέρες κυριολεκτικά, θέματα όπως είναι το δημογραφικό το οποίο είναι ένα κρισιμότατη θέμα ή το λεγόμενο μεταναστευτικό, δηλαδή η ανεξέλεγκτη είσοδος αλλοδαπών πληθυσμών που αποτελεί έναν τρομακτικό κίνδυνο για την επιβίωση της Ελλάδας, του ελληνικού έθνους σε βάθος δεκαετιών, έχει αρχίσει κάπως να συζητείται και τα θέματα της Τουρκίας σα να μην υπάρχουν. Η πραγματικότητα βέβαια μετά τις εκλογές θα μας χτυπήσει κατακέφαλα γιατί η Τουρκία κατά τα φαινόμενα όχι μόνο δεν έχει κάποια διάθεση να προχωρήσει σε προχωρήσει σε μία πραγματική εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δηλαδή να κάνει τα αυτονόητα, να αντιμετωπίσει την Ελλάδα ως κανονική χώρα και να συζητήσουμε τα μόνα θέματα που έχουμε να συζητήσουμε, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ αλλά από ότι φαίνεται με τα νέα πρόσωπα στο υπουργικό συμβούλιο είναι διατεθειμένη να εντείνει αυτόν τον ασύμμετρο υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος».
Γιατί… καλύτερα που βγήκε ο Ερντογάν;
«Θεωρώ ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα έχουμε όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και θέλω να ελπίζω ότι όλη αυτή η φιλολογία που υπάρχει περί διάθεσης του ελληνικού πολιτικού συστήματος να προχωρήσει σε κάποιο είδος εξομάλυνσης αλλά με ακρωτηριασμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αυτό που αναφέρεται ως Πρέσπες του Αιγαίου δεν είναι κάτι που έχει ουσιαστική βάση. Η Τουρκία έχει κάνει τις επιλογές της και δε περίμενα ότι κάποιοι καλοί Τούρκοι ηγέτες θα νικούσαν κάποιους κακούς, είναι θέμα στρατηγικών επιλογών της Τουρκίας. Όσον αφορά τον Κιλιντσντάρογλου θεωρώ ότι θα ήταν η χειρότερη επιλογή για την Ελλάδα αφενός μεν γιατί είναι ακόμη πιο επιθετικός από τον Ερντογάν, αφετέρου δε και αυτό είναι το σημαντικότερο η Ελλάδα και Τουρκία δεν είναι μόνες, βρίσκονται σε ένα σύγχρονο πολιτικό παίγνιο και ο Κιλιντσντάρογλου αποτελούσε την πολύ μεγάλη ελπίδα συγκεκριμένων κέντρων στην Ουάσινγκτον που είχαν επενδύσει πάρα πολύ στην Τουρκία, που θέλουνε διακαώς να την επαναφέρουν στη δυτική αρχιτεκτονική, άσχετο αν αυτό έχει λογική βάση αλλά αυτό πιστεύουνε, οπότε με τον Κιλιντσντάρογλου είναι δεδομένο ότι θα είχαμε τρομακτικά μεγάλες πιέσεις από την Ουάσιγκτον να προχωρήσουμε σε αυτό το συμβιβασμό, δηλαδή να παραχωρήσουμε κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία για να τα βρούμε με την Τουρκία εντός εισαγωγικών πάλι και να γίνει η Τουρκία και πάλι κομμάτι της σταθεροποιημένης δυτικής αρχιτεκτονικής και επειδή δυστυχώς το πολιτικό φάσμα στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ επιρρεπές σε πιέσεις από Αμερικανικά κέντρα, αυτό που λέμε για Πρέσπες του Αιγαίου θα είχε πάρα πολύ περισσότερες πιθανότητες να γίνει. Με τον Ερντογάν οι πιέσεις αυτές μειώνονται, γιατί ο Ερντογάν είναι ουσιαστικά ο Νάσερ της εποχής μας, η προσωπικότητα με την οποία ο Ερντογάν και η στρατηγική που ακολουθεί δεν είναι ενός αντι-Κεμάλ, είναι του Νάσερ, όπως δηλαδή ήτανε ο Νάσερ στην Αίγυπτο και στην εποχή της παντοδυναμίας του μέχρι τον πόλεμο των 6 ημερών που έπαιζε μεταξύ Δύσης και Ανατολής και προωθούσε τη δική του ατζέντα και προσπαθούσε να επιβάλει την Αίγυπτο και το κατάφερε ως κυρίαρχο παίκτη στον αραβικό κόσμο, έτσι ακριβώς κάνει και ο Ερντογάν, συνεχίζει να έχει ανοιχτούς διαύλους με τη δύση, συνεχίζει να συντηρεί διαύλους στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και αλλού, και ούτε πρόκειται να έχουμε ρήξη των σχέσεων δύσης Τουρκίας που είναι το όνειρο πολλών στην Ελλάδα».
Να πιστεύουμε ότι θα ανταμειφθούμε επειδή είμαστε το καλό παιδί, είναι στα όρια του γεωπολιτικού κρετινισμού
«Εμείς έχουμε ταυτιστεί 100% με την δύση, στη Ρωσία δεν λέμε ούτε καλημέρα την έχουμε δαιμονοποιήσει και περιμένουμε να ανταμειφθούμε για αυτό το πράγμα ως τα καλά παιδιά και να τιμωρηθεί η Τουρκία η οποία είναι κακό παιδί. Αυτά δεν είναι απλά αφελή, είναι στα όρια του γεωπολιτικού κρετινισμού. Πράγματι η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ένα κομβικό σημείο της υψηλή στρατηγικής αλλά προϋποθέτει να λειτουργείς αυτόνομα και αυτόφωτα, και να επιβάλλεις εσύ τις θέσεις σου, αυτά τα πράγματα θα διδάσκονται στο μέλλον στο εξωτερικό ως παράδειγμα προς αποφυγή».
Σαφής η εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας από την Άγκυρα
«Για μένα ήτανε πολύ περίεργο να βλέπουμε ότι η αντίδραση που υπάρχει απέναντι σε αυτή την σαφή εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας από την Άγκυρα με προοπτική να χρησιμοποιηθεί που χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό στο πλαίσιο της τουρκικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, εδώ στην Ελλάδα να αντιμετωπίζεται με κομματικά κριτήρια, είναι τραγικό. Βέβαια αν κάποιος θέλει να πιάσει αυτά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν ως κυβέρνηση, υπάρχει ένα εκπληκτικό άρθρο του πρέσβη του Γιώργου Αϋφαντή, τότε διπλωματικού συμβούλου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα, το τι ακριβώς έγινε με το θέμα της Σαμπιχά ως υποψήφιας τότε του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη και το πώς ξεκάθαρα το τουρκικό προξενείο επέβαλε την αποπομπή από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και ακούστηκαν και κάτι τραγικά πράγματα από πανεπιστημιακούς καθηγητές ότι η υποψηφιότητα της Σαμπιχά ήταν κάτι που έθετε σε κίνδυνο την ανάγνωση της μουσουλμανικής μειονότητας ως ένα ενιαίο τουρκικό πράγμα. Μιλάμε για ανατριχιαστικές καταστάσεις που καλό είναι να τις θυμηθούμε».
