Στον πληθωρισμό και στον έλεγχο των τιμών η Ελλάδα δεν έχει πάει καλά καθώς και ο πληθωρισμός των υπηρεσιών φαίνεται να επηρεάζει πάρα πολύ αυτή τη νέα αύξηση σημειώνει σε συνέντευξη του στη «ΝΕ» ο Δημήτρης Τσαγκάρης, οικονομολόγος, ιδιοκτήτης της FAO ECONOMICS. Ο ίδιος μίλησε για ένα φαινόμενο που έχει να κάνει με ολιγοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά ενώ στην συνέχεια ανέλυσε την δασμολογική πολιτική του Τραμπ ερμηνεύοντας την ως προσπάθεια να βάλει κανόνες στο παγκόσμιο εμπόριο.
«Στον πληθωρισμό και στον έλεγχο των τιμών η Ελλάδα δε φαίνεται να τα έχει πάει περίφημα, και ο πληθωρισμός των υπηρεσιών φαίνεται να επηρεάζει πάρα πολύ αυτή τη νέα αύξηση που έχει ξεπεράσει για το Γενάρη το 5.5% και βέβαια είναι και ο μήνας που αναπροσαρμόζονται πάρα πολλά συμβόλαια στον τομέα των υπηρεσιών εννοώ, υπάρχουν αναπροσαρμογές συμβόλαια, τιμολόγια, ασφάλιστρα, υπηρεσίες προστασίας, κομμωτήρια, σε καταστήματα προσωπικής φροντίδας, γενικά υπάρχει μία αύξηση στα τιμολόγια, έχει να κάνει με το αυξημένο κόστος της ενέργειας και όλα όσα έχουν συμβεί στο προηγούμενο έτος. Κυρίως αναφέρομαι στον τομέα των υπηρεσιών.
«Αυτό έχει να κάνει και με τα επιτόκια τα οποία διατηρήθηκαν ψηλά το προηγούμενο διάστημα, άρα και το κόστος του χρήματος έχει ανέβει, μη ξεχνάτε ότι έχουμε φύγει τα τελευταία 4-5 χρόνια από τα μηδενικά επιτόκια σε επιτόκια του 5%. Επομένως υπάρχει μία αυξητική τάση, ήταν η περίοδο του covid, ήταν η ενεργειακή κρίση, είναι η αβεβαιότητα και όπου βρίσκει κανένας τσιμπάνε οι τιμές. Αυτή είναι η πραγματικότητα, έλεγχος τιμών δεν υπάρχει ούτε με την έννοια των παλιών ελέγχων που γνωρίζαμε με διατιμήσεις και λοιπά, ούτε στα τρόφιμα πλέον υπάρχει αυτό, επομένως υπάρχει ένα φαινόμενο που έχει να κάνει με ολιγοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά όπως έχει πει και ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας. Ευχάριστα δεν είναι αλλά ας ελπίσουμε ότι θα ηρεμήσει το φαινόμενο αυτό, γιατί ξέρετε η αύξηση των τιμών πρέπει να βρίσκει καταναλωτή για να υλοποιείται.
«Σε ότι αφορά την Αμερική τα πράγματα είναι και πολύ διαφορετικά από μία χωρά σαν την Ελλάδα, η Αμερική έχει απόλυτη αυτάρκεια σε όλα τα προϊόντα, επομένως η επιβολή δασμών σε κάποια προϊόντα, εάν το πούμε λίγο χονδρικά ο Τραμπ βάλει ένα δασμό στα αυτοκίνητα που εισάγονται από την Κίνα αυτό σημαίνει ότι αυτά θα καταστούν ακριβότερα, επομένως ο Αμερικάνος καταναλωτής θα στραφεί στην αγορά αυτοκινήτου που κατασκευάζεται επί αμερικανικού εδάφους. Επομένως για να μπορεί κάποιος να μιλάει για πληθωρισμό σε μία χώρα, έχει να κάνει με το πόσο κομμάτι αφορά εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες και πόσο παράγεται στην ίδια τη χώρα. Ένα δεύτερο σημείο είναι ότι πολλές φορές οι δασμοί που οποίο στο βάζουν στα επίπεδα αυτά δηλαδή να θυμηθούμε την πρώτη θητεία του Τραμπ, είχε βάλει 25% δασμό στον χάλυβα, είχε βάλει 10% στο αλουμίνιο, η Ευρώπη του είχε βάλει δασμούς ας πούμε στις μηχανές τις Χάρλει, τα τζιν levis και τα μπέρμπον τα ουίσκι. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιος που ήθελε να πάρει μοτοσυκλέτα επί ευρωπαϊκού εδάφους ήταν υποχρεωμένος να πάρει harley davidson, δηλαδή τη μόνη μηχανή που κατασκευάζεται στην Αμερική.
«Από τον τρόπο που χειρίζεται τους δασμούς ο Τραμπ διαπιστώνω ότι κοιτάει περισσότερο να διορθώσει τις ποιοτικές παραμέτρους των συναλλαγών του στο παγκόσμιο εμπόριο και λιγότερο να επιβάλει δασμό αυτόν καθ’ αυτόν υπολογίζοντας στα φορολογικά έσοδα ενός δασμού. Είδαμε ότι εξήγγειλε δασμούς με το Μεξικό οι οποίοι πήραν αναστολή ένα μήνα για την εκτέλεσή τους όπως και με τον Καναδά, δεδομένου ότι τηλεφωνήθηκε με τους πρωθυπουργούς και συμφώνησαν στο να περιορίσουν είτε το θέμα το μεταναστευτικό που τον απασχολεί με τα σύνορα, είτε το θέμα με τις εισαγωγές και πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για παρασκευή ναρκωτικών. Χρησιμοποιεί αυτή την εξαγγελία δασμολογικού τείχους ώστε να υπαγορεύσει κινήσεις στην εμπορική του πολιτική, σε επενδύσεις, σε θέσεις εργασίας. Δεν έχει κανένα θέμα επάρκειας η Αμερική, οι ΗΠΑ έχουν 100% επάρκεια στα πάντα. Για αυτό εξήγγειλε και τη μείωση του φόρου εισοδήματος στα νομικά πρόσωπα στο 15% από 21% που το είχε κατεβάσει την προηγούμενη περίοδό του για να δώσει σοβαρότατο κίνητρο σε πολλές αμερικάνικες εταιρείες κολοσσούς να επανέλθουν και να επιχειρούν επί αμερικανικού εδάφους. Μη ξεχνάτε την αγωνιώδη κραυγή του υπερπλούσιου Γάλλου που παράγει πολυτελή αγαθά που είπε ότι θέλει να φύγει από τη Γαλλία γιατί έχει 42 και 43% φορολογία να πάει στην Αμερική που θα έχει 15% φορολογία. Χρειάζεται μια πιο προσεκτική ανάλυση στις ενέργειες του πρόεδρου Τραμπ διότι μέχρι στιγμής οι κινήσεις του δείχνουν μία στοχευμένη πολιτική αποτελεσμάτων. Το αν παράγει ο Μασκ στην Κίνα ή στην Αμερική δεν έχει να κάνει με το πόσο πλούσιος είναι, το αν παράγει η Μερσεντές στη Γερμανία ή έξω δεν έχει να κάνει με το πόσο πλούσια γίνεται η Μερσεντές. Απλά ο Τραμπ νομίζω ότι κινείται σε μία λογική ότι για να υπάρχει ελεύθερο εμπόριο πρέπει να τηρούνται οι ίδιες διαδικασίες σε όλο το φάσμα της παραγωγής».
