Η Ελλάδα έχει ένα τρομακτικά μεγάλο δυνητικό ρόλο να παίξει μέσα στην δυτική αρχιτεκτονική όσο βρίσκονται σε εξέλιξη όλες οι πολεμικές αναμετρήσεις και τα μέτωπα όπως στην Ουκρανία, στο Ισραήλ και τώρα στην ερυθρά θάλασσα σχολίασε ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, διευθυντής του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας σε συνέντευξη του στη «ΝΕ». Μίλησε για το Ισραήλ που εγκλωβίστηκε στον πόλεμο με τη Χαμάς, το ρόλο των Χούθι στην Ερυθρά θάλασσα, την τουρκική επιθετικότητα που θα ενταθεί και τον ρόλο μας στη νέα διεθνή σκακιέρα.
Το Ισραήλ έχει εγκλωβιστεί σε έναν βάλτο, δεν μπορεί να εξοντώσει εντελώς τη Χαμάς όπως ήταν ο υπερφίαλος αρχικός του στόχος
«Στο Ισραήλ έγινε όπως το περιμέναμε κιόλας, όχι λόγω διαισθήσεως, από το Ισραήλ λέγανε ότι ουσιαστικά αυτός ο πόλεμος ήτανε μία μεγάλη παγίδα για το Ισραήλ, έχει εγκλωβιστεί σε έναν βάλτο δεν μπορεί αντιμετωπίσει στρατιωτικά, δεν μπορεί να εξοντώσει εντελώς τη Χαμάς όπως ήταν ο υπερφίαλος αρχικός του στόχος, υφίσταται μία διαρκή καταστροφή σε όσον αφορά τις δημόσιες σχέσεις του να το πούμε έτσι, γιατί πάρα πολλοί άμαχοι σκοτώνονται, είναι μία διαρκής ανθρωπιστική καταστροφή για την οποία ευθύνεται το Ισραήλ και συνεχίζει αυτό το φαινόμενο να παίρνει διαστάσεις και είναι κομμάτι ενός μεγαλύτερου παιχνιδιού, δηλαδή αυτό με τους Χούθι δεν είναι απλώς ότι έχουμε κάποιο φαινόμενο, κάποια δύναμη η οποία διαταράσσει την ναυσιπλοΐα όπως παλιά συνέβαινε με τους πειρατές της Σομαλίας».
Οι Χούθι έχουνε θέσει νέα δεδομένα στις ισορροπίες ισχύος
«Οι Χούθι είναι μία πολύ ιδιόρρυθμη πολεμική δύναμη, έχει έντονα στοιχεία πρωτογονισμού, αλλά και φουτουριστικά στοιχεία, έχει πολύ εξελιγμένα οπλικά συστήματα προερχόμενα με ιρανική τεχνολογία βέβαια τα περισσότερα αλλά δεν είναι μία αμελητέα δύναμη, οπότε έχουν καταφέρει και έχουν δημιουργήσει ένα ιδιόρρυθμο φράγμα στην περιοχή, ακόμη δεν έχουν ενεργοποιήσει το 100% των δυνατότητος και δεν ξέρω αν θέλουνε κιόλας αλλά σε κάθε περίπτωση αλλά σε κάθε περίπτωση έχουνε θέσει νέα δεδομένα στις ισορροπίες ισχύος και εδώ το μεγάλο θέμα είναι πως θα αντιληφθεί η Ελλάδα τη νέα αυτή πραγματικότητα επειδή ακριβώς δημιουργείται μία παρατεταμένη αστάθεια όχι απλώς στη μέση Ανατολή, γενικότερα στο ευρασιατικό σύστημα, ακριβώς επίσης γιατί μπλοκάρουν ή ενδέχεται να μπλοκάρουν οι ενεργειακές ροές λόγω των πολύ μεγάλων δυνατοτήτων που έχει το Ιράν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ αλλά και οι Χούθι να κλείσουνε την Ερυθρή Θάλασσα που είναι τα δύο βασικά σημεία από τα οποία διέρχεται η ενέργεια από τη μέση ανατολή, δεδομένου ότι θα συνεχιστεί και θα ενταθεί ο ανταγωνισμός δυτικής Ευρώπης και Ρωσίας με ότι αυτό σημαίνει γιατί την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, αυτό σημαίνει ότι τα ενεργειακά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου της Ελλάδας και κάποιων άλλων χωρών γίνονται πάρα πολύ σημαντικά, όχι απλώς από οικονομικής άποψης από ευρύτερης γεωπολιτικής άποψης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει ένα τρομακτικά μεγάλο δυνητικό ρόλο να παίξει μέσα στην δυτική αρχιτεκτονική».
Όλες οι εξελίξεις φέρνουν στον αφρό το δικό μας δυνητικό ρόλο και εντείνουν την τουρκική απειλή
«Επίσης σημαίνει ότι και η Τουρκία θα εντείνει τον υβριδικό πόλεμο ενάντια της Ελλάδος και θα προσπαθήσει να επιτύχει αυτό προσπαθεί εδώ και καιρό να την σβήσει γεωπολιτικά, δηλαδή να την μετατρέψει σε ένα άτυπο προτεκτοράτο και να αποκτήσει και τον πλήρη έλεγχο των ενεργειακών κοιτασμάτων στην περιοχή, έτσι ώστε να προωθήσει τη δική της ατζέντα που είναι αρχή μία μεγάλης ευρασιατικής δύναμης. Οπότε θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι γίνεται στη Γάζα, στην ερυθρά θάλασσα και στην Ουκρανία αλλά και σε άλλα σημεία της ευρασιατικής σκακιέρας ως κομμάτι ενός ενιαίου γεωπολιτικού μεγέθους, όχι ότι συνεννοείται ο ένας με τον άλλον κατ’ ανάγκη αλλά ότι όλες αυτές οι εξελίξεις φέρνουν στον αφρό τη δική μας την περιοχή και το δικό μας δυνητικό ρόλο και εντείνουν και την τουρκική απειλή».
Το ζήτημα της φρεγάτας Ύδρα
«Σχετικά με την φρεγάτα Ύδρα για αυτό υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση, από τη μία πλευρά είναι το ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει μία παρουσία γιατί ακριβώς θίγονται θέματα της διεθνούς ναυσιπλοΐας και η Ελλάδα είναι μεγάλη ναυτιλιακή δύναμη αλλά η παρουσία αυτή θα είναι συμβολική έτσι κι αλλιώς διότι η συγκεκριμένη φρεγάτα ειναι παλαιότερης εποχής, δεν έχει δυνατότητες να αντιμετωπίσει αυτά τα καινοφανή όπλα που απειλούνε την ναυσιπλοΐα όπως είναι βαλλιστικοί πύραυλοι εναντίον πλοίων, δεν έχει απολύτως καμία τέτοια δυνατότητα αντιθέτως κινδυνεύει από τέτοια όπλα και συνακόλουθα πρέπει ουσιαστικά να είναι υπό την προστασία των αμερικανικών πολεμικών οπότε ο ρόλος είναι μάλλον συμβολικός και εν πάση περιπτώσει αμφιλεγόμενος, αλλά εδώ είναι μία άλλη ιστορία κατά πόσο κρίνουμε ότι αξίζει τον κόπο να έχουμε αυτή τη δύναμη εκεί. Το θέμα γενικότερα της αιμορραγίας των στελεχών από το Πολεμικό Ναυτικό έχει πάρει διαστάσεις χιονοστοιβάδας τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ένα πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα και στο στρατό ξηράς αντιμετωπίζουμε τέτοιο πρόβλημα πολύ έντονο και κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνήσεις ότι το στράτευμα είναι πρωτίστως οι άνθρωποι και μετά τα μηχανήματα, δηλαδή εδώ είναι ένα πολύ σημαντικό το θέμα, το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων έχει παραμεληθεί πολλαπλώς, προκλητικά εδώ και χρόνια και το πράγμα έχει φτάσει στο απροχώρητο».
Οι ΗΠΑ έχουν την παρανοϊκή αντίληψη ότι η Τουρκία είναι μία πολύ σημαντική χώρα που πρέπει να την ρυμουλκήσουν ξανά προς την τροχιά τους
«Όσο για την αναβάθμιση της Ελλάδος, αυτό πρέπει να γίνει από μόνους μας, δεν πρόκειται να μας το χαρίσει κανένας, αντιθέτως η αμερικανική πολιτική αυτή τη στιγμή ακριβώς γιατί λειτουργεί στον πολύ κοντόθωρο χρονικό ορίζοντα το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μην υπάρξει κάποια τριβή στο ελληνοτουρκικό σύστημα και δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα και συνεχίζει να επιμένει η γραφειοκρατία του state department και του προέδρου των ΗΠΑ στην παρανοϊκή αντίληψη ότι η Τουρκία είναι μία πολύ σημαντική χώρα που πρέπει να την ρυμουλκήσουν ξανά προς την τροχιά τους, πράγμα το οποίο δεν έχει κανένα νόημα άρα δεν υπάρχει να σου αναθέσουνε κάτι ας πούμε όπως πιστεύουνε κάποια άνθρωποι. Εδώ αντιθέτως η Ελλάδα εάν θέλει όχι απλώς να πρωταγωνιστήσει κατά την άποψή μου επειδή πλέον έχουμε φτάσει σε ακραία σημεία, αν θέλει να επιβιώσει ως χώρα στα επόμενα χρόνια και σε επόμενες δεκαετίες πρέπει να λειτουργήσει αυτόνομα, αυτόφωτα και εθνοκεντρικά. Συνεχώς περιμένουμε -αυτό έχει φτάσει πλέον σε σημεία κωμωδίας- να ανταμειφτούμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να τα βρούμε με την Τουρκία ότι και αν σημαίνει αυτό, θα ήτανε άκρως κωμικό, δεν ήτανε άκρως εξοργιστικό».
