Τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε για τον ηγέτη των τζιχαντιστικών και ανταρτικών ομάδων, Τζολάνι, καθώς με την ανατροπή του Άσαντ καλείται αυτός να καθορίσει το μέλλον της Συρίας, να επιβληθεί επί των ομάδων αυτών και να πείσει τους Τούρκους να αποχωρήσουν από την βόρεια Συρία. Αυτά συνόψισε μεταξύ άλλων σε συνέντευξη του στη «ΝΕ» ο διευθυντής του SLPRESS, δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός, αναφερόμενος στο ρόλο των Βρετανών, των Αμερικανών, τις… φυλές των ανταρτών αλλά και γιατί κατέρρευσε τόσο γρήγορα το καθεστώς Άσαντ.
«Πρόκειται για μία σημαντικότατη αλλαγή στη Μέση Ανατολή, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, τα πράγματα είναι ανοιχτά, αυτοί που έχουν επικρατήσει είναι τζιχαντιστές. Να πούμε ότι η οργάνωση αυτή είναι το συριακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα, βεβαίως να πούμε ότι τα έσπασε μετά από ένα διάστημα και το τελευταίο καιρό ο Τζολάνι προσπαθεί να πολιτικοποιηθεί. Αυτό κατά την εκτίμησή μου δεν είναι άσχετο με τις πληροφορίες ότι συνδέεται με τη βρετανικές μυστικές υπηρεσίες οι οποίες όπως και οι αμερικανικές άλλωστε δεν έχουν πρόβλημα να συνδιαλέγονται και να συνεργάζονται με τζιχαντιστές. Το έχει δείξει η πείρα και στο Αφγανιστάν παλιά αλλά και πριν μερικά χρόνια στη Συρία».
«Είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα αν αυτή η εξέλιξη σημαίνει μία πάρα πολύ ενισχυμένη Τουρκία, αυτό φαντάζομαι ότι είναι το κεντρικό ερώτημα, η απάντηση μου είναι ξεκάθαρη, προς το παρόν ναι. Πρέπει όμως να ξέρουμε ότι οι τζιχαντιστές του Τζολάνι δεν ελέγχονται απολύτως από την Άγκυρα, επηρεάζονται όμως. Στον… βιότοπο του Ιντλίμπ που είχαν μαζευτεί οι αντίπαλοι του καθεστώτος υπήρχαν δύο μεγάλες κατηγορίες. Οι μεν ήταν οι τζιχαντιστές όπου επικρατούσε η οργάνωση του Τζολάνι, ως μετεξέλιξη της Αλ Κάιντα και υπήρχανε και οι μισθοφόροι της Αγκυρας, ο λεγόμενος συριακός εθνικός στρατός. Αυτοί είναι μισθοφόροι κλασικοί, είναι Τουρκομάνοι κτλ και τους ελέγχει απολύτως, αυτοί δεν στράφηκαν ανοιχτά εναντίον του καθεστώτος Άσαντ αλλά πήγαν βορειοανατολικά για να πλήξουν τους Κούρδους και σήμερα μάχομαι με τους Κούρδους στην Μανμπιτζ. Το αν αυτοί που συνυπήρχαν με τους τζιχαντιστές θα συμβιώσουν αρμονικά στο μέλλον η εκτίμηση μου είναι πως όχι, όχι μόνο γιατί υπάρχει μία παράδοση όπου χωρίζονται και υπάρχουν αντιθέσεις αλλά και διότι υπάρχει μια διαφοροποίηση συμφερόντων».
«Αυτή τη στιγμή δηλαδή για την Άγκυρα το σημαντικό είναι να ξεκάνει τους Κούρδους και να αποτρέψει τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους ενώ για την οργάνωση Τζολάνι δεν είναι αυτό το σημαντικό. Θα έλεγα ότι για αυτούς η ύπαρξη των Κούρδων είναι μια λύση. Άλλωστε οι Κούρδοι έχουν μια στενή συνεργασία με τους Αμερικανούς στη βορειοανατολική Σύρια και επίσης ο Τζολάνι έχει σχέση με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως θα κατακάτσει για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Σίγουρα θα παίξει ρόλο η πολιτική που θα ασκήσει ο Τραμπ, πρέπει όμως να ξέρουμε, βγήκανε οι του Τζολάνι και είπανε ότι εμείς δεν θα πειράξουμε τις ρωσικές βάσεις στη βορειοδυτική Συρία, όπου υπάρχει μια αεροπορική και μία ναυτική βάση. Αυτό κάτι σημαίνει, γιατί για τους Αμερικανούς δεν είναι η ανατροπή του Άσαντ μόνο για να διευκολύνει και να χτυπήσει τον σιιτικό άξονα που ξεκινά από το Ιράν, περνάει μέσα από το νότιο Ιράκ, μπαίνει στη Συρία και φτάνει μέχρι το Λίβανο με τη Χεσμπολάχ».
«Το σημαντικότερο για τους Αμερικανούς είναι να πετάξουν τους Ρώσους έξω από τη Μεσόγειο γιατί οι Ρώσοι τα μόνα ερείσματα, οι μόνες βάσεις που έχουν είναι στη βορειοδυτική Συρία. Όταν βγαίνουν ο άλλοι και λένε όχι δεν θα το κάνουμε καταλαβαίνετε ότι εγείρονται ερωτηματικά δηλαδή θα κάνουν παιχνίδι για πάρτι τους ή θα εκτελούν διαταγές; Κάνουν έναν ελιγμό για να μη στρέψουν τους Ρώσους εναντίον τους ή είναι πιο μόνιμο χαρακτηριστικό της πολιτικής που θα ακολουθήσει ο Τζολάνι, γιατί αυτός είναι η ηγετική μορφή. Βεβαίως έχει μπροστά του καθήκον να ελέγξει και τις άλλες τζιχαντιστικές ομάδες και αυτό είναι το πρώτο του καθήκον, μετά αν τα καταφέρει σε πρώτη φάση και συσπειρώσει όλο το αντιΆσαντ μέτωπο –εκτός από τους μισθοφόρους της Άγκυρας- θα ζητήσει από τους Τούρκους να φύγουν από τις περιοχές της βόρειας Συρίας που σήμερα κατέχουν; Υπάρχουν τέτοια ερωτήματα.
«Το καθεστώς Άσαντ είχε σαπίσει, κανείς δε περίμενε τόσο αλλά είχε μια τεράστια οικονομική κρίση κτλ, η Χεσμπολάχ είχε αποδυναμωθεί που είχε παίξει κεντρικό ρόλο στο να αποκρουστεί η επίθεση κατά του καθεστώτος από τζιχαντιστές και μισθοφόρους των Τούρκων, για γνωστούς λόγους η Χεσμπολάχ δέχεται επιθέσεις στο Λίβανο και είναι απασχολημένη εκεί και αποδυναμωμένη. Η Ρωσία είναι απασχολημένη στην Ουκρανία και οι σιιτικές πολιτοφυλακές έχουν και αυτές αποδυναμωθεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, άρα ήταν μια ιδανική στιγμή. Δεν υπήρξαν μάχες σκληρές, ήταν ένας υγιηνός περίπατος, αυτό που έγινε ήταν η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ και όχι η κατανίκηση του μετά από μάχες».
