Η κοινωνία της Κύπρου βρίσκεται σε φάση παράδοσης, μετά τις συνεχόμενες απογοητεύσεις, στο θέμα της Κύπρου επισημαίνει ο Αρίστος Μιχαηλίδης από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της Κύπρου. Σε αυτή την εγκεφαλική παράδοση όπως την χαρακτήρισε έχει συντελέσει το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο της Κύπρου που έχει πεισθεί και έχει πείσει τους πάντες πως η υπόθεση της Κύπρου είναι μία χαμένη υπόθεση και ότι «οφείλουμε να αποδεχθούμε όποιους όρους θα μας θέσουν οι ισλαμοφασίστες της Άγκυρας».
Υπάρχει μία παράδοση εγκεφαλική πρώτα, και μετά σωματική και βιολογική
«Στην δημοσιογραφία της Κύπρου επικρατεί ότι και στην πολιτική του τόπου, μία απογοήτευση και μία τολμώ να την πω παράδοση. Παράδοση εγκεφαλική πρώτα, και μετά σωματική και βιολογική. Έχουμε μία εγκεφαλική παράδοση γιατί έχουν πειστεί οι πάντες και πολλοί δημοσιογράφοι, το κατεστημένο της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, έχουν πειστεί ότι η Κύπρος είναι τελειωμένη και ότι οφείλουμε να αποδεχθούμε όποιους όρους θα μας θέσουν οι ισλαμοφασίστες της Άγκυρας για να ελέγξουν την Κύπρο και μεις οφείλουμε να τους δεχθούμε γιατί αλλιώς θα έχουμε εκκρεμότητα και περνάνε τα χρόνια και τα τετελεσμένα προχωρούν και όλα αυτά τα σουρεαλιστικά που ακούμε. Σκοτεινότατη είναι η πραγματικότητα».
Όλη η προσπάθεια των εχθρών μας των Τούρκων είναι να εγκαταλείψουμε εμείς το διεθνές δίκαιο
«Υπάρχουν νέοι οι οποίοι οργανώνονται, ενδιαφέρονται, έχουν λόγο, και πρόσφατα είχαμε μια μεγάλη πορεία που γίνεται κάθε χρόνο για την δολοφονία του Σολωμού στην Κερύνεια και ήταν μόνο νέοι, που οργανώνονται και αρθρώνουν λόγο. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που είναι στα πράγματα δηλαδή των σαραντάρηδων πενηντάρηδων, που έχουν μία ζωή αφιερωμένη στο να επιβιώνουν οικονομικά, όλοι αυτοί έχουν ισοπεδωθεί κυρίως από τις πολιτικές ηγεσίες που δεν αρθρώνουν άλλο λόγο από αυτόν της παράδοσης. Όταν για χρόνια το βιώνεις αυτό με μια σειρά από απογοητεύσεις, έρχεται η ώρα να μη χρειάζεται να κάνεις κάτι, αφήνεσαι μέχρι να έλθει το μοιραίο. Σε συνθήκες κατοχής η Κύπρος μπήκε στην Ε.Ε. και παραμένει μέλος του ΟΗΕ, το διεθνές δίκαιο παραβιάστηκε με την εισβολή και την κατοχή και όλη η προσπάθεια των εχθρών μας των Τούρκων είναι να εγκαταλείψουμε εμείς το διεθνές δίκαιο ούτως ώστε να μπορέσουν να επιβάλλουν τα οποία σχέδια έχουν στο μυαλό τους και κατά κει οδηγούμαστε».
Το αν εγκλωβιστεί όπως εγκλωβίστηκε το 2004 και δεν μπορέσει να αντιδράσει τώρα δε μπορούμε να το ξέρουμε
«Δε προσπαθούμε να αφυπνίσουμε κάποιον με εθνικισμό ή ψευτοπατριωτισμό αλλά λέγοντας τις αλήθειες, ότι αν αυτό που κάνουν είναι προδοσία είναι προδοσία και θα το πούμε. Αν αυτό που κάνουν μπορεί να επιτευχθεί και να μας φέρει σε μία λύση και πάλι το λέμε αντικειμενικά και υπεύθυνα, προσπαθώντας εμείς να έχουμε την ευθύνη του μέλλοντος αυτού του τόπου και χωρίς την πολυτέλεια να πάρουμε αποφάσεις ως δημοσιογράφοι, αλλά έχοντας την πολυτέλεια να το πούμε στον κόσμο να το ξέρει, να καλέσουμε τον κόσμο να αντιδράσει αν πρέπει να αντιδράσει και να το αποδεχτεί αν πρέπει να το αποδεχτεί. Αυτό που περιγράφω είναι η πολύ μεγάλη ευθύνη της δημοσιογραφίας, αν βλέπουμε ότι η πολιτική ηγεσία δεν το κάνει αυτό που θα έπρεπε τότε προσπαθούμε να το κάνουμε εμείς και υπάρχει μία μεγάλη μερίδα του κόσμου που συμφωνεί με αυτά που λέμε. Τώρα το αν εγκλωβιστεί όπως εγκλωβίστηκε το 2004 και δεν μπορέσει να αντιδράσει τώρα δε μπορούμε να το ξέρουμε».
Ο νέος πατριάρχης και ο νέος πρόεδρος
«Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που την ώρα της κρίσεως θα βγουν μπροστά, έχουμε 2 παραδείγματα πολύ παραστατικά του τι μπορεί να πετύχει ο λαό, είναι η εκλογή του νέου αρχιεπισκόπου ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που παλεύει συνεχώς και τον ενδιαφέρει και ασχολείται για το Κυπριακό, με καθαρό λόγο και χωρίς αμφιταλαντεύσεις. Και το άλλο είναι η εκλογή του προέδρου χριστοδουλίδη, όχι γιατί όχι βλέπει πολιτικά διαφορετικά τα πράγματα από τα κόμματα αλλά γιατί στάθηκε απέναντι στα κόμματα, πήγε απευθείας στο λαό και εξελέγη και αυτό είναι πολύ σημαντικό, αυτό δείχνει ότι έχει λόγο, έχουν λόγο οι πολίτες εάν θέλουν να αντιδράσουν. Ο κ. Χριστοδουλίδης πρέπει να πάρει το μήνυμα του λαού γιατί κάνει κάποιες προσπάθειες διαφορετικές αλλά δε μπορώ ότι δεν συνεχίζει το ίδιο μοτίβο των προηγούμενων που έφεραν τα πράγματα σε ένα αδιέξοδο. Εντάξει κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα κατ’ εμέ που είναι και ένα από τα μόνα που μπορούν να γίνουν, να εμπλέξει την Ε.Ε. στις διαδικασίες γιατί αδίκως δεν ενεπλάκη τόσα χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι μέλος 20 χρόνια η Κύπρος και θα έπρεπε οι συνομιλίες, οι διαπραγματεύσεις, οι απαιτήσεις των Τούρκων να προσαρμόζονται στο όπως και η λύση να προσαρμόζεται στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο, στο Ευρωπαϊκό δίκαιο κτλ. Αυτό προσπαθεί τώρα ο Ν. Χριστοδουλίδης αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να τα καταφέρει γιατί η Άγκυρα αντιδρά, αλλά είναι μία προσπάθεια».
Ο πληθωρισμός, οι ξένοι επενδυτές και η οικονομική κρίση
«Στο ζήτημα της ακρίβειας δεν είναι και δω διαφορετικά τα πράγματα, η κρίση του 2013 συνεχίζεται εδώ με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, εδώ μπήκαν τα ξένα επενδυτικά ταμεία, τα λεγόμενα γεράκια και κάνουν εκποιήσεις και πλειστηριασμούς τα σπίτια του κόσμου, η ακρίβεια ήρθε να επιδεινώσει τα πράγματα και ο κόσμος έχει στραφεί σε αυτό, στο να επιβιώσει οικονομικά. Στη Λεμεσό οι Ρώσοι επέλασαν για πάρα πολλά χρόνια, τώρα είναι λίγο πεσμένη η δραστηριότητα τους, έχουν όμως εδώ εταιρείες, έχουν δημιουργηθεί και πολυεθνικές με έδρα κυρίως την Λεμεσό. Τώρα αυτό έχει κοπάσει αλλά η Λεμεσός προσελκύει πάντα ομάδες ξένων, αυτόν τον καιρό στη Λεμεσό είναι Ισραηλινοί που κάνουν επενδύσεις, τα παλαιότερα χρόνια μέχρι την κρίση του Λιβάνου, ήταν οι Λιβανέζοι, ήταν πάντα έτσι. Ο λαός της Κύπρου δεν επωφελείται από αυτή την ευμάρεια, η ευημερία υπήρχε μέχρι το 2013 λόγω της ευημερίας που είχαν οι τράπεζες, να διευκολύνουν με δάνεια συνεχώς τον κόσμο, είχαν γίνει υπέρογκες οι απαιτήσεις στις τράπεζες μέχρι που φτάσαμε το 2013 σε αυτό που έγινε, το κούρεμα καταθέσεων, το κλείσιμο της μιας από τις 2 μεγάλες τράπεζες και από τότε βιώνουμε αυτή την κατάσταση».
