Ζούμε σε μία ιδρυτική εποχή, και είμαστε στην έναρξη μίας μεγάλης μεταβολής υποστηρίζει μιλώντας στον Alpha Radio o δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ Μανώλης Κοττάκης με αφορμή τις ζυμώσεις που υπάρχουν στην κοινωνία μετά την τραγωδία των Τεμπών. Μίλησε για τις κακές νοοτροπίες της Ελλάδας, τα θεσμικά προβλήματα του πολιτικού και όχι μόνο συστήματος που φέρνουν την απαξίωση και την απογοήτευση στον κόσμο και την ψήφο στον «καλύτερο χειρότερο» που πιέζονται να δώσουν οι πολίτες.
«Κανείς δε φταίει για το χάλι μου, σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου»
«Όλα αυτά που ακούγονται τελευταία είναι ενδείξεις της ίδιας νοοτροπίας, αφορμή για το κείμενο μου ήταν μία τραγουδίστρια σε μπουζούκια την οποία οι θαμώνες είχαν σκεπάσει με λουλούδια και εκείνη είχε ξαπλώσει επάνω στη πίστα και έλεγε το συγκεκριμένο τραγούδι, «κανείς δε φταίει για το χάλι μου, σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου»! Αυτή ήταν η αφορμή, αυτή την εικόνα που καλώ κάθε έναν να τη δει στο διαδίκτυο που θυμίζει δεκαετία του 80 σαν αυτά που βλέπουμε στο «Αυτή η νύχτα μένει» στον Alpha, μας συνδέει με αυτές τις νοοτροπίες που συναντάμε στο δημόσιο βίο. Συμπτωματικά τις ίδιες μέρες σε μια εκπομπή του ΑΝΤ1 ένας επιχειρηματίας πήγε να κερδίσει χρηματοδότηση σε επένδυση του και είχε γραμμένο στο χέρι του σκονάκι. Αυτή την Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας πρέπει να την βάλουμε στο παρελθόν. Βλέπουμε όμως ότι υπάρχουν νησίδες που επιμένουν σε αυτή την Ελλάδα που καμιά φορά εκπέμπει χυδαιότητα, καμιά φορά εκπέμπει και λαμόγια, δεν την χρειαζόμαστε αυτή την Ελλάδα και το δυστύχημα είναι ότι όλα αυτά δεν παρατηρούνται μόνο στην βάση της κοινωνίας αλλά παρατηρούνται και στην κορυφή».
Η βίαιη αποπομπή του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας υπενθυμίζει τα τεράστια θεσμικά προβλήματα
«Στο συγκεκριμένο μου σημείωμα αναφέρομαι αναλυτικά στην επιστολή που έστειλε ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας μετά την αποπομπή του από το αξίωμα του με απόφαση του ΚΥΣΕΑ, με την οποία καταγγέλλει ότι άγνωστα κέντρα εξουσίας τον απομάκρυναν και διέκοψαν βίαια την προσφάτως ανανεωθείσα θητεία του επειδή μεταξύ άλλων δεν ενέκρινε την αποστολή ανδρών της Ελληνικής Αστυνομίας ως ??? σε δημόσια πρόσωπα. Δε μου προκάλεσε εντύπωση ότι κανείς δεν ζήτησε διευκρινίσεις για μία τέτοια σοβαρή καταγγελία. Η αντιπολίτευση σε επίπεδο τομεαρχών αντέδρασε και ζητά την κλήση του αρχηγού της αστυνομίας στην επιτροπή θεσμών αλλά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος μάλλον θέλει να τα έχει καλά και αυτός με τα κέντρα εξουσίας δεν άκουσα λέξη. Όλοι ξέρουμε τι συνέβη με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και κανείς δε μιλάει, το ζήτημα είναι ότι ο κόσμος με ή χωρίς πληροφορία καταλαβαίνει τι τρέχει στην χώρα, από την κορυφή έως τη βάση. Δηλαδή όταν έχεις πρόβλημα σε επίπεδο επιτελικού κράτους και με τις απολήξεις αυτού στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν έχεις πρόβλημα στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, δύο βουλευτές και μία βουλευτής της ΝΔ απομακρύνθηκαν από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, όταν έχεις πρόβλημα με τις καταδίκες υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ από το ειδικό δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος, όταν έχεις ζήτημα με το πώς λειτουργεί η δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της, όταν έχεις ζήτημα με το πώς λειτουργεί το μιντιακό σύστημα και εμείς οι δημοσιογράφοι, όταν έχεις ζήτημα για το πώς λειτουργεί η Ελληνική Αστυνομία, όταν έχεις θέμα πως λειτουργούν και οι Ένοπλες Δυνάμεις ή όταν παρακολουθείται ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, εδώ στην πραγματικότητα δεν συζητάμε για κάτι ρηχό και επιφανειακό, κάτι που μας έτυχε αλλά για μία πολιτειακή κρίση συντακτικού χαρακτήρα».
Ο κόσμος νιώθει ότι καλείται να ψηφίσει τον καλύτερο χειρότερο
«Όλοι οι θεσμοί, μηδέ του αρχηγού του κράτους, της προέδρου της Δημοκρατίας, ως θεσμού αντιμετωπίζουν πρόβλημα αξιοπιστίας. Ο κόσμος νιώθει ότι καλείται να ψηφίσει τον καλύτερο χειρότερο. Το εκλογικό σώμα στην πραγματικότητα είναι τριχοτομημένο, υπάρχουν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ που κινούνται περί το 30%, η ΝΔ πάνω από αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από 30%. Είναι βάσεις που συσπειρώνονται και αποσυσπειρώνονται, οι δύο βάσεις αυτές μεταξύ τους δεν επικοινωνούν, υπάρχει διάλογος κωφών. Δηλαδή δεν θα δείτε συριζαίο να ψηφίσει ΝΔ, ούτε νεοδημοκράτη να πάει να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί η απόσταση που χωρίζει αξιακά τα δύο κόμματα, είναι ακόμη μεγαλύτερη και από αυτή που χώριζε κάποτε τη ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ. Οι νεοδημοκράτες σε θέματα μετανάστευσης, σε θέματα θρησκείας, σε θέματα Δημόσιας Τάξης, Παιδείας κτλ, έχουν χαοτικές διαφορές με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα διαφθοράς, χρηματοδότησης μέσων ενημέρωσης, ανεξαρτήτων αρχών, υποκλοπών, ατομικών ελευθεριών κτλ, έχουν χαώδη διαφορά με την επίσημη πολιτική της ΝΔ. Άρα δε θα πάει ένας ψηφοφόρος από το ένα στο άλλο».
Έχουμε ένα τριχοτομημένο πολιτικό σύστημα
«Στην πραγματικότητα λοιπόν εδώ υπάρχουν δύο εκλογικές βάσεις οι οποίες μπορεί να αιματοδοτούνται κατά καιρούς από την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ αλλά δεν είναι το ΠΑΣΟΚ ??? στις μετακινήσεις. Έχουμε τα δύο 30% και έχουμε ένα άλλο 20% ψήφου διαμαρτυρίας προς το πολιτικό σύστημα το οποίο κινείται και στα κόμματα δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας και αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει και ένα 10-12% που κινείται προς το ΠΑΣΟΚ. Έχουμε ένα τριχοτομημένο πολιτικό σύστημα, κομματικό σύστημα και για αυτό άλλωστε πλέον πολλοί μιλούν και για το κόμμα του κανένας. Στις δημοσκοπήσεις βλέπεις όπως στη χθεσινή της ALCO ότι ο κανένας είναι δεύτερος καταλληλότερος για πρωθυπουργός! Υπάρχει μία απογοήτευση, ένα ζορισμένο κέφι όπως το έχω διαβάσει σε ένα βιβλίο, να ψηφίζουν τα κόμματα με την λογική του καλύτερου χειρότερου. Αυτή είναι η εικόνα που υπάρχει, δεν υπάρχει ενθουσιασμός, δεν υπάρχει έμπνευση, δεν υπάρχει αγάπη για την πολιτική, υπάρχει αμφισβήτηση για την πολιτική, και αυτό το βλέπουμε άλλωστε ότι η νεολαία πλέον αλλά και οι εργαζόμενοι, οι νέοι εργαζόμενοι στην μισθωτή εργασία κατεβαίνουν στο δρόμο. Δεν πρόκειται για κάποιους οι οποίοι εμπνεύστηκαν ή τους συναρπάζουν οι συνδικαλιστές, τα κόμματα της αριστεράς με τις ντουντούκες, καμία σχέση, πρόκειται για έναν αυτόνομο κόσμο. Μπροστά πήγαιναν οι κομματικοί και ο κόσμος τους, και πίσω στην ουρά της πορείας ήταν χιλιάδες μαθητές αυτόνομοι, με τα δικά τους συνθήματα που δεν ήταν κομματικά που δεν είχαν σχέση ούτε με τις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε με το κέρδος αλλά είχαν σχέση με τα συναισθήματα, με τις αξίες, με την πατρίδα, πράγματα που συναρπάζουν ευρύτερα ακροατήρια. Στην πραγματικότητα ζούμε σε μία ιδρυτική εποχή, δε ξέρω αν θα ολοκληρωθεί η μεταβολή αλλά είμαστε στην έναρξη μίας μεγάλης μεταβολής.
