Την ανάγκη η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά και οι υπόλοιποι θεσμοί της τοπικής κοινωνίας, Επιμελητήρια, κόμματα και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι να πιέσουν προκειμένου να γίνουν όσα προληπτικά αλλά υποχρεωτικά και όχι προαιρετικά προβλέπονται από τα Σχέδια Αντιμετώπισης Τεχνολογικών Ατυχημάτων Μεγάλης Έκτασης (ΣΑΤΑΜΕ) για την περιοχή Ανατολικά της Καβάλας επισημαίνει σε άρθρο του ο Λάζαρος Βασιλειάδης. Ο πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ ΑΜ μίλησε στον Alpha Radio για τα Σχεδία Αντιμετώπισης Τεχνολογικών Ατυχημάτων Μεγάλης Έκτασης και το πόσο σημαντικό ειανι η πολιτεία να φροντίσει ο καθένας στις τοπικές κοινωνίες να γνωρίζει τον ρόλο του.
«Εγώ κατέθεσα την άποψή μου και μάλιστα με το κείμενο μου αυτό το οποίο φρόντισα να είναι ήπιο, δεν θέλω να στοχοποιήσω κάποιους ανθρώπους, αυτοί που έχουν διαβάσει την παρέμβαση αυτή τι πρέπει να κάνουν. Ξέρουμε ότι τα σχέδια ΣΑΤΑΜΕ εγκρίνονται από την πολιτεία δηλαδή με συνεργασία με τις βιομηχανίες που εντάσσονται στο καθεστώς σύνταξης σχεδίων ΣΑΤΑΜΕ, η πολιτεία συντάσσει τα σχέδια ΣΑΤΑΜΕ τα οποία όμως δεν πρέπει να μείνουν στο συρτάρι αλλά πρέπει να εφαρμοστούν. Δηλαδή πρέπει να δοκιμαστούν όπως τα περιγράφω και όλα αυτά που αναφέρω στο κείμενό μου αναλυτικότερα τα είχα παρουσιάσει στην επεισοδιακή ημερίδα που είχαμε πραγματοποιήσει τότε στη Νέα Καρβάλη το 2019. Νομίζω είναι αρκετά αναλυτικό, τα σχέδια υπάρχουν πλέον από το 2021 σχεδόν για το σύνολο των βιομηχανιών που είναι υποχρεωμένες να συντάξουν αυτά τα σχέδια αλλά μένουν κενό γράμμα στα συρτάρια. Υπάρχει η πολιτική προστασία, υπάρχουν άλλοι φορείς που πρέπει να κινήσουν τη διαδικασία. Το θέμα είναι ότι επιτέλους άμεσα να κινηθεί η διαδικασία εφαρμογής αυτών των σχεδίων».
«Δεν είναι μόνο η άσκηση, είναι η ενημέρωση του πληθυσμού, είναι η κατανομή των ρόλων, η εξίσωση αυτή είναι πολυσύνθετη, εμπλέκονται πάρα πολλοί φορείς, το σύνολο των φορέων που μπορεί να φανταστεί κανείς, φυσικά με πρώτο την πυροσβεστική υπηρεσία, την αστυνομία, τα νοσοκομεία, το ΕΚΑΒ κτλ. Κάποιος πρέπει αυτούς τους φορείς να τους συντονίσει ως προς ποια κατεύθυνση θα δράσουν. Τα σχέδια αντιμετώπισης τεχνολογικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, δεν είναι μία απλή πυρκαγιά σε μία κατοικία ή σε μία οικία όπου εκεί ξέρει η πυροσβεστική τι θα κάνει ή μία φωτιά σε ένα βουνό που τα εναέρια μέσα και τα επίγεια μέσα ξέρουν τι να κάνουν. Μιλάμε για αχαρτογράφητα νερά, για την περιοχή μας το πρόβλημα είναι οι δύο μεγάλες βιομηχανίες, των λιπασμάτων και την Kavala Oil, μέσα από τα σχέδια αυτά έχουνε εξεταστεί διάφορα σενάρια ατυχημάτων και φυσικά δεν αναφερόμαστε στα ήπια σενάρια οι επιπτώσεις των οποίων θα είναι πολύ μικρές και θα τις αντιμετωπίσουμε πολύ εύκολα. Μιλάμε για τα ακραία σενάρια και ένα από αυτά τα σενάρια που περιγράφω είναι αυτό το οποίο θα προκύψει αν συμβεί κάτι με την αμμωνία στα λιπάσματα ή με το υδρόθειο στην Kavala Oil. Η ρύπανση που θα προκύψει θα διαχέεται σε μια πολύ μεγάλη έκταση.
«Θα πρέπει όλοι οι φορείς να ξέρουν τι θα κάνουν και σε αυτή την περίπτωση που θα συμβεί κάτι αντίστοιχο, όλοι να ξέρουν τον ρόλο τους. Πρέπει να γίνει κατανομή των ρόλων, να ξέρουν περί τίνος πρόκειται και να ενημερωθούν οι επιχειρήσεις, και οι πολίτες μέσω φυλλαδίων και ενημερωτικών εκπομπών, όλα αυτά είναι υποχρεωτικά, όχι κάτι που μπορείς να αποφύγεις. Αυτά πρέπει να γίνονται σε τακτά διαστήματα, εδώ κοντεύει να λήξει η ισχύς των σχεδίων και δεν τα έχουμε εφαρμόσει καν. Αμφιβάλλω αν πολλοί από τους φορείς που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία των σχεδίων γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, προφανώς η πολιτική προστασία γνωρίζει. Είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς οι οποίοι πρέπει κάποια στιγμή να ενημερωθούν, να συντονιστούν και να δουν πως αυτά τα πράγματα θα γίνουν ώστε να είμαστε σε απόλυτη ετοιμότητα αν συμβεί κάτι».
