Την καταστροφή και τον βανδαλισμό των φιλοτεχνημάτων που έκανε μαζί με τα παιδιά των σχολείων στο Μουσικό Γυμνάσιο Καβάλας καταγγέλλει μιλώντας στον Alpha Radio ο ζωγράφος και γνωστός για τη δράση του στα σχολεία Γιάννης Κανίογλου. Περιέγραψε τη μεγάλη προσπάθεια τη δική του αλλά και των μαθητών να ευπρεπίσουν το σχολείο ενόψει του Άδοντες και Ψάλλοντες και την επίθεση βαρβαρότητας που δέχθηκαν τελικά όσα φτιάξανε.
«Εν όψει των εκδηλώσεων Άδοντες και Ψάλλοντες μου ζήτησε ο διευθυντής του Μουσικού Γυμνασίου να φιλοτεχνήσω στον εξωτερικό χώρο που βρίσκεται στη πλευρά της θάλασσας 5 επιφάνειες όπου θα έγραφα τα λογότυπα του 6ου Λυκείου του και του Μουσικού σχολείου. Σε συνεργασία με τα παιδιά, γιατί δεν με ενδιαφέρουν οι μεγάλοι το λέω διαρκώς αυτό στη ζωή των παιδιών να ενδιαφέρονται, να ασχοληθούν και να αγαπήσουν το σχολείο τους, να το προστατεύουνε, να το ευπρεπίσουν, πράγματι το σχολείο αυτές τις μέρες εν όψει και του μουσουργού, βάφτηκε, τοποθετήθηκαν ηλεκτρολογικά και γινόταν οργασμός εργασιών. Μέσα σε αυτό πήγα και εγώ με αρκετούς μαθητές και από το Λύκειο και από το Γυμνάσιο και φιλοτεχνήσαμε τις επιφάνειες του Γυμναστηρίου εξωτερικά».
«Τη πρώτη μέρα δουλέψαμε, αλλά μετά είδα ότι κάποιοι πήγανε και χαλάσανε κάποιες προετοιμασίες που έκανα γιατί ήθελε πάρα πολύ δουλειά για πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα να τελειώσω, είχα ένταση και κούραση πολύ, έπρεπε να συνεργαστώ με παιδιά που πρώτη φορά πιάνουν πινέλο, βλέπω το πρώτο σκηνικό κακός οιωνός, τη δεύτερη μέρα βλέπω επάνω στα ζωγραφισμένα να σβήνουν τα τσιγάρα τους, να πετάνε τους καφέδες κτλ. Την Παρασκευή με πάρα πολύ ένταση όταν δουλεύεις πάρα πολλές ώρες σε συνθήκες που είναι υπό πίεση, δεν είναι και το καλύτερο, στο σχολείο μου ξέφυγε το λάμδα, το διαπίστωσα πολύ μετά. Πήγα σήμερα να το διορθώσω, εκεί ως δια μαγείας κάποιος με ένα κόκκινο μαρκαδόρο μαγάρισε το μουσικό σχολείο, έγραψαν χυδαία συνθήματα από κάτω και αναρωτιέμαι το εξής, υπάρχουν γονείς που ξέρουν ότι τα παιδιά τους ασχολούνται με αυτά τα γελοία και χυδαία γκράφιτι, υπάρχουν γονείς που ξέρουν ότι τα παιδιά τους καταστρέφουν και δεν κάνουν τίποτα; Υπάρχουν γείτονες, περαστικοί εκεί που βλέπουν κάποιους να πάνε να λερώνουν, να ασχημονούν και δε τους νοιάζει; Πως θα αλλάξει αυτός ο κόσμος; Εγώ απευθύνομαι στα παιδιά και στα παιδιά θέλω να διαμορφώσουμε τους χαρακτήρες τους μέσω της τέχνης, μέσω της οικολογίας και τις δράσεις που έχω ασχοληθεί. Να βγει μία καινούργια γενιά που να έχει μία αισθητική, να προσέχει και να προστατεύει τα σχολεία».
